Wordt de ideologie van AMADA (1970), op 9e PVDA-congres (2015) gewist uit collectief geheugen?(5)

In “Wordt de ideologie van AMADA (1970), op 9e PVDA-congres (2015) gewist uit collectief geheugen?(2)maak ik de beschuldiging verder concreet, dat de poging NU, VANDAAG van de PVDA om de leiding te verwerven van het “sociaal verzet” tegen de recente regeringsmaatregelen, gebeurt op basis van louter een beschrijving van “de aanval tegen de lonen”. Deze “beschrijving” van de LAATSTE besparingen op het loon, weliswaar met wat “historische” verwijzingen, betekent nog niet dat er een marxistische analyse wordt gemaakt. En uiteindelijk leidt zij juist maar tot de “oproep”, om te strijden “tegen elke indexsprong en voor het recht op collectieve loonsverhogingen”.

Als vroeger zo'n “analyse” en “strijdplan “ in een artikel zou verschenen zijn, in wat men zou noemen, een “trotskistisch” weekblad, zouden PVDA-kaders dit in Solidair “ontmaskeren” als “economisme” (zoals Lenin het reformisme noemde in 1903) ...

Ik stelde ooit (in 2002) voor om het geheel van de opeenvolgende besparingen van de verschillende elkaar opvolgende regeringen (sinds 1980) en de aantoonbare band met de richtlijnen van de verschillende EU-instanties, te analyseren, als het verhogen van de uitbuitingsgraad van de Belgische(of eigenlijk, Europese) werkers, hetgeen “normale” ontwikkeling is onder het kapitalisme en dus alleen definitief te bestrijden door het bestrijden van het kapitalisme zélf. Dit ter vervanging om iedere keer de klassenstrijd enkel te richten op (alleen) de LAATSTE besparing. Mijn voorstel werd afgewezen als zijnde “economistisch” (dus reformistisch...)

Is mijn beschuldiging (reformisme) aan de PVDA NU juist...of was de beschuldiging (“economisme” dus ook eigenlijk reformisme) in 2002 van PVDA-leiding toen op mij, juist?

Welnu, in een kritiekrapport (globaal handelend over al mijn voordien ingediende rapporten), gemaakt in opdracht van de zich toen reeds ontwikkelende “fractie Boudewijn Deckers”, kan u inderdaad lezen: “Het noodzakelijk buigen voor de economische eisen, dat is het precies wat Lenin economisme noemt! Snapt N wel dat de manier waarop hij "strijd voor loon " en "huisvesting" stelt hem juist in deze richting duwt?” (het GEHELE rapport is hier te lezen)

MS 26/1995..."Het economisme.....bekampen."

Het hele kritiekrapport is in feite een verantwoording naar derden toe voor de (subjectieve) beoordeling die van mij gemaakt wordt. ..... De “citaten” zijn zo gekozen uit mijn rapporten, om deze beoordeling op zijn juistheid “te bewijzen”. Mijn argumentatie voor deze stellingen kunt u lezen in Wordt de ideologie van AMADA (1970), op 9e PVDA-congres (2015) gewist uit collectief geheugen?(3) en Wordt de ideologie van AMADA (1970), op 9e PVDA-congres (2015) gewist uit collectief geheugen?(4)

In 2003 was al een groot deel van de kaders van de PVDA gewonnen voor het afstappen van voorhoedekarakter van de PVDA, omdat het doel van de PVDA NIET meer was: het bewustzijn van de werkende klasse te verhogen en zo voor te bereiden voor haar taak, de revolutionaire opheffing van de kapitalistische productieverhoudingen. Maar “formeel” was dit nog wel zo.

Door middel van MANIPULATIE (zoals bepaalde foute opvattingen aanwrijven door middel van gebruik van citaten uit hun verband gerukt) werden mijn kritieken en voorstellen, uitgehold en van hun betekenis ontdaan.

Zo kon het zijn dat een kader mij een beschuldiging van “economisme” kon op-kleven (en formeel was de PVDA nog altijd revolutionair en bestreed zij het ”economisme”), daar waar ik juist een voorstel deed om een “economisme”, dat ik meende waar te nemen, TEGEN TE GAAN!

Het hele “verhaal” betreft veel meer rapporten van mij, het gehele kritiekrapport met een hele reeks “kritieken en beschuldigingen”, een aantal rapporten achteraf van mij, enz.... Maar het “verhaal” eindigt uiteindelijk in april 2005 met de sanctie: UITSLUITING....

Mijn LAATSTE INTERN rapport volgt hieronder....

OPM: Dit rapport bevatte GEEN voetnoten, de voetnoten heb ik NU toegevoegd en dienen als uitleg. Verder gebruik ik voor bepaalde kaders aliassen, voor anderen hun echte naam.

Mijn LAATSTE INTERN rapport in de PVDA, op 14 april 2005

Aan: leden van streekleiding, Provinciaal Comité, celleden en hogere kaders

Van: NO

In de op dinsdag 12 april verstuurd en op woensdag 13 april door mij gelezen email stelt Boud¹ mij de vraag of hij mij op woensdag of donderdag kan spreken. Daar donderdag bezet is stuur ik een email terug dat als hij mij NU wil spreken hij dat kan als hij op voorhand even belt omdat ik wellicht even weg ben.

Diezelfde woensdag, dus 13 april, rond 11uur krijg ik een telefoon: “Kan ik even langs komen het duurt maar een kwartiertje”. Ik: “OK, kom dan maar”.

Boud komt binnen en praat eerst even over koetjes en kalfjes. Ik moet duidelijk zeggen: zeg eens wat je te zeggen heb, want ik moet mij klaar maken om te gaan werken.

Boud: “Ik kom in feite deze brief even persoonlijk afgeven….”

In de envelop die hij mij overhandigde zat de nota (zie hieronder)…. Gedateerd op 18 MAART !?

18/03/05Van : streekleiding Leuven
Aan : NOBetreft : sanctie
De streekleiding heeft dd 18/03/05 beslist om je met onmiddellijke ingang te schorsen als partijlid omwille van het overtreden van volgende partijstatuten:

Stat 1 : Kan lid worden elke persoon die het partijprogramma aanvaardt en propageert, de statuten erkent en toepast en deelneemt aan het werk van een partijcel en zijn bijdrage betaalt.”
Stat 5 : Wanneer een partijlid niet meer voldoet aan de bovenstaande toelatingsvoorwaarden, kan hij van de ledenlijst van de partij geschrapt worden.
Stat 33 : Elk partijlid bestrijdt het fractionisme. Bijeenkomsten buiten de partijstructuren die de bedoeling hebben om een parallelle structuur te vormen om de meningsvorming in de partij te beïnvloeden, zijn verboden omdat ze de partijeenheid breken.Stat 35 : Bij een ernstige inbreuk op de statuten wordt één van volgende sancties genomen. Waarschuwing, blaam, ontslaan uit zijn partijfuncties, het schrappen uit de partij…Stat 36 : De sanctie wordt uitgesproken door het hoger orgaan
Zoals statuut 36 voorziet kan je tegen deze beslissing beroep aantekenen bij het hogere orgaan, in dit geval het provinciaal comité van BRT, de DL van BRT.²

Samengevat een overzicht van de “gebeurtenissen”

Hier heeft”een hogere instantie” direct of indirect, Boud de opdracht gegeven “het probleem NO” definitief op te lossen.

Diezelfde “hogere instantie” heeft dat gedaan via informele, niet duidelijke structuren, via een “coördinerend lager niveau” , via het “provinciaal comité van BRT” , of via twee niveaus , het provinciaal comité waaronder het coördinerend niveau “streekleiding ”.

Als je tot het clubje (de “pool”³??... van via informele contacten, benoemde “kaders” of “taakkrijgende” partijleden) behoort, dan weet je wie of wat dat inhoudt. Als je met “ideologische en politieke problemen” zit, die men niet kan of wil oplossen, dan weet je op een gegeven ogenblik niet meer hoe de partij organisatorisch reilt en zeilt. Automatisch wordt je, zonder dat dat wordt uitgesproken of medegedeeld, “ingedeeld” bij “raadgevende leden”, die grotendeel omwille van hun nogal activistische “politieke” motivatie op dat “raadgevend” niveau, lid zijn en die in feite zich geen vragen stellen rond politieke lijn en organisatiestructuur en –principes.

In feite is het Boudewijn Deckers die via “bemiddeling”, van Riet en/of Simone⁴ en/of Bieke⁵, Boud ertoe aangezet hebben (wellicht heeft Boud na een “vergadering” over “probleem NO”, “vrijwillig” gezegd: “Ik zal het aanpakken”⁶) om definitief “het probleem NO” op te lossen.

In de voorbereidende jaren is de partij (toch in de streek en in feite ook in de provincie) uitgebouwd via aanstelling, coöptatie, via informele besprekingen, via het vastleggen van “nu eenmaal in de realiteit bestaande situaties”.⁷

OPM: Iedereen die dit rapport krijgt (omdat ik meen dat hij/zij in de “streekleiding” zit of behoort tot één of ander “hoger niveau”, maar die niet “meteen doorheeft” waar het nu over gaat, omdat hij of zij ver weg is gehouden van “het probleem NO”, of omdat hij of zij zich er bewust of onbewust voor heeft afgeschermd – “ik wil het eigenlijk niet weten” -, kan gerust zijn: ik kan bovenstaande “beschuldigingen” argumenteren en bewijzen via een chronologie van rapporten en “antwoorden”.

Hierdoor is een generatie kaders onstaan, namelijk van “oudere kaders” die politiek zich NIET meer gevormd hebben, om als kader de “meer bewuste, de meer revolutionaire partijleden te zijn, die de door de lagere organen en leden (ook politiek gevormd en bewust) via leninistische partijwerkingstijl, naar voor worden gestuwd – via discussies, bilans en uiteindelijk via georganiseerde verkiezingen”. Deze kaders hebben de revolutie “in hun hart al afgeschreven” en schermen zich af via formele bureaucratische “schermen” en verantwoorden hun kaderschap door grenzeloos activisme. Dit formalisme en activisme leggen ze ook op aan lagere, door hen benoemde kaders. Hun uiteindelijke positie wordt beschermd door het bestaan van een groot aantal leden die eigenlijk op het niveau zitten van raadgevend lid. Zo is het uiteindelijk niveau, waarop politieke beslissingen worden verantwoord ( bv inzake politieke campagnerichtlijnen, campagne”programma's”), IN FEITE het niveau van RAADGEVEND LID geworden.

Doordat er geen strijd tussen twee lijnen meer is, geen politieke strijd wordt georganiseerd - en voor zolang een lid MEENT, of DENKT, dat hij of zij MEEBESLISSEND LID is, doordat hij door GEBREK aan politieke vorming, geen duidelijke problemen ziet en dus ook geen “problemen” stelt - wordt het grootste deel van de leden van het MEEBESLISSEND niveau, “bezig gehouden” op RAADGEVEND niveau. Zo wordt in de praktijk bewezen dat het standpunt van LENIN over partijstatuten CORRECTER was dan dat van MARTOW (p. 54 in de “Bolsjeviek”)⁸

Van “min of meer spontane evolutie”, door nalaten van elke politieke strijd (“daar hebben we nu geen tijd voor, want de DRINGENDE campagne X, verkiezing Y, of “situatie van klassenstrijd Z” dient zich aan” en “we kunnen ons geen EEUWIGE situatie van BILANS en RECTIFICATIE permiteren”), heeft zich een praktijk ontwikkeld die, om zichzelf toch ergens moet verantwoorden, meer een meer BEWUST wordt gevoerd. Er ontstaat een revisionistische lijn!

Hieruit “kristalliseert”zich een “politieke lijn” een “organisatiestructuur” die overheersend wordt en die haar eigen voortbestaan moet beschermen.

Zo kunnen we nu spreken van de lijn Boudewijn Deckers, want door zijn functie (via BENOEMING door de nu overheersende fractie die nu de organisatie-structuren overheerst na een “machtsstrijd” – de zogenaamde “strijd tegen de liquidatiestroming van N RR” ) als Algemeen Secretaris⁹, neemt hij de verantwoordelijkheid op zich voor de ontwikkeling van de huidige “politieke lijn “(of het gebrek eraan).

Dit neemt niets weg van de verantwoordelijkheid die sommige andere kaders en partijleden hierbij hebben, alleen al door hun politieke passiviteit, hun formalisme al dan niet begeleid van grenzeloos activisme of zelfs politieke LAFHEID.

Hierbij wil ik duidelijk namen noemen(deze opsomming is niet exclusief, ze beperkt zich alleen tot die kaders en leden waarvan ik het duidelijk kan argumenteren): Boudewijn Deckers, Jo Cottenier, Herwig Lerouge, Riet Dhondt, 'Simone', 'Bieke', 'Boud', Bert De Belder, Wim Kenis, 'Myra'¹⁰ .

Ik ben bereid voor een vergadering met AL de bovenvermelde partijleden en kaders op voorwaarde:-dat die vergadering geleid wordt door Ludo Martens-dat ik zelf mij nog mag begeleiden door een zelfgekozen maar erkend partijlid-dat er op die vergadering een computer met CD-lezer en printer of projector isDan kunnen de gemandateerde nationale kaders die “persoonlijk” met mij moesten discuteren, gelijk hun werk doen.

Dus bovengenoemde leden en kaders zijn PERSOONLIJK en POLITIEK (direct of indirect) medeverantwoordelijk voor de uiteindelijke daad van Boud: het formuleren en afgeven van het bovenvermeld kattebelletje.

Dus dat NIEMAND van de hierboven lijst DURFT zeggen of schrijven, als de onlogische en aan de statuten niet beantwoorde werkwijze, de politiek verkeerde handelswijze, DUIDELIJK wordt¹¹, om zijn of haar politieke en organisatorische positie te BESCHERMEN : “Jamaar hier is Boud eigenlijk buiten zijn boekje gegaan”

Nu over de sanctie-kwestie zelf

Om te beginnen( en voorlopig) een aantal “eerder formele” kwesties.

Waar is het bewijs dat ik WEIGER om statuut 1 toe te passen? ELK politiek of ideologisch probleem die een partijlid – geen communist van geboorte – zou hebben, geformuleerd door hem of haarzelf of genoteerd door partijleden en kaders, die politiek en/of organisatorische “HOGER staan”, moet door discussie, vorming en begeleiding aangepakt en opgelost worden. IEDER lid zal regelmatig “problemen hebben met het toepassen van het eerste statuut”, dat is de kern en de reden van “omvorming van wereldopvatting”!

Boud houdt het bij: “Je weet goed genoeg over welke problemen het gaat, over welke inbreuken het gaat, je hebt TELEFONISCH¹² geweigerd in te gaan op een (parallel¹³) georganiseerde discussie-vergadering”

Hij maakt van de HOOGSTE sanctie –uitsluiting- een “fait divers”. Hij is TOTAAL niet instaat dat maar ook ergens POLITIEK en IDEOLOGISCH te argumenteren.

Dat is ook logisch omdat hij –zie boven - fungeert (of hij daar zelf nu voor gekozen heeft of niet) als “loopjongen” of “bezorger van een aangetekend schrijven” of …. “bezorger van deurwaardersexploot”….

Inderdaad is er een vorm van “analogie” ( dit wil niet zeggen dat ik mij nu bekeer tot “bewijs naar analogie” – de analogie is louter “illustratief”) met de manier waarop ik ben afgedankt door een Amerikaanse multinational EN de manier waarop ik SINDIKAAL ben “afgedankt” door de secretaris.

Politiek is er door hogere kaders en bij lagere kaders en partijleden “ermee ingestemd” dat NO een probleem is van “fractionisme, scheurmakerij” en daarbij nog in die mate dat alleen de hoogste sanctie - uitsluiting – op zijn plaats is.

Zou moet men GEEN politieke tegenstellingen aanpakken, echte of vermeende gesignaleerde problemen NIET aanpakken. Het recht op democratisch centralisme bij de leden en de plicht voor het beantwoorden van gesignaleerde problemen, geldt statutair alleen maar verplicht binnen de kring van BESLISSENDE leden. Tactisch wordt dit “verruimd” naar RAADGEVENDE leden.

Maar als NO hieraan niet meer statutair beantwoordt of recht op heeft, bij dat MEDEBESLISSEND of zelfs bij dat RAADGEVEND lid, VERVALT die verplichting voor die hogere kaders!

Daar waar tot DRIE keer toe kaders vanuit het hoogste niveau werden gemandateerd om het probleem NO aan te pakken (Wim Kenis, Boudewijn Deckers en Herwig Lerouge)…. kan men nu op beide revisionistische oren slapen… “het probleem NO is geklasseerd”!

Wat betreft het “aanvechten van de beslissing”

Ik ben in 1979 lid geworden van een partij met de naam “Partij Van De Arbeid van België” waar ik na studie en vorming en discussie het in essentie revolutionair programma heb aanvaard, gepropageerd en mijn werking op baseerde. De toenmalige statuten, die in overeenstemming waren met het programma, heb ik erkend, toegepast, IN MIJN BEST VERMOGEN en in de bereidheid hierover in de cel of naar hogere partijstrukturen, verantwoording af te leggen, kritieken hierop te aanvaarden.

Als lid van DIE partij heb ik, en dat is mijn recht als partijlid, ideologische en politieke problemen gesignaleerd. Die zouden moeten besproken worden en behandeld om de partij, wat betreft haar programma - en dus haar eigen revolutionaire taaksstelling waartoe elk partijlid zich toe verbindt - te verbeteren.

Als er nu op dit moment een partij bestaat, luisterend naar de naam “Partij Van De Arbeid van België”, waarvan het voor mij en door mij geformuleerde ideologisch en politiek probleem bestaat: “Wat is nu in feite de concrete fundamentele inhoud van het programma?” en NIEMAND van de van hoog tot laag, regelmatig aangeschreven partijkader(s) en partij-orgaan, WEIGERT daar ook maar over de diskuteren…. daargelaten dat zij mij het document bezorgen met de mededeling “DIT is het programma van de PVDA, bestudeer dat en als er problemen zijn zal er BINNEN de statutair bepaalde partijstrukturen discussie en vorming georganiseerd worden”

Help mij bij het formuleren van de “aanvechting van de beslissing” !

Hoe moet ik bijvoorbeeld formuleren: “Het aanhalen van overtreden van statuut 1 om mij uit te sluiten is ONTERECHT”?

Hoe kan ik bijvoorbeeld formuleren: “De materiële bewijzen die in het rapport vermeld worden en die verantwoorden dat ik de statuten inzake fractionisme, scheurmakerij in die mate overtreed dat alleen uitsluiting op zijn plaats vecht ik aan”?

Wat is de waarde van “je kan tegen deze beslissing beroep aantekenen bij het hogere orgaan” daar waar de beslissing tot uitsluiting is OPGEDRAGEN OM UIT TE VOEREN, na “rijp beraad”?

Het staat een “feitelijke vereniging” vrij om op te nemen als lid en buiten te smijten als lid wie men wil….

Wat kan ik daar nu tegen doen?

Voorlopige en beperkte conclusie

Als de HUIDIGE leiding van de PVDA nu beslist zich te VERWIJDEREN van haar indertijd ZELF gekozen taakstelling tot voorbereiden en leiden van de socialistische revolutie en zich zelf te VERWIJDEREN van eenieder die daaraan blijft appeleren, dan zal zij daarover in het reine moeten komen met haarzelf. Hoe gaan de kaders die aan de wieg hebben gestaan van AMADA en later de PVDA een bilan opmaken van hun leven (tenslotte worden zij een dagje ouder)? Hoe gaan zij hun huidige “activiteiten” in overeenstemming brengen met de “jeugdige en revolutionaire overmoed” die zij hadden in de jaren ’68?

IK heb al mijn bilan gemaakt, Ik heb na studie en vorming, stap naar de arbeidersklasse, omvorming van wereldopvatting, geen spijt van iets! Ik weet dat ik als INDIVIDUELE communist nooit een PARTIJ kan vervangen en dat er fysische grenzen zijn aan “het voorbereiden en leiden” van de socialistische revolutie voor een INDIVIDUELE communist. Maar ik weet dat ik al het mogelijke heb gedaan tot vrijwaring van het revolutionair karakter dat de PVDA zich in 1979 aangemeten had. Als er nu, in mijn onmiddellijke omgeving, op dit moment geen revolutionaire en communistische partij is die zich uitbouwt, en als mijn mogelijkheden beperkt zijn om zelf aan de oprichting te helpen van zo’n partij, dan is dat spijtig, maar verwijt ik mijzelf dat niet.

Als individu kan ik de PVDA niet “veranderen” of “de strijd tussen twee lijnen” OPLEGGEN. Als individu en als “uitgeslotene” worden mijn individuele mogelijkheden hiervoor nog verder beperkt.

Ik heb gedaan wat ik kon, het zal de reactie en de politieke strijdwil zijn van de massa der leden om dat werk nu verder te zetten. Ik heb er vertrouwen in dat dit zal gebeuren.¹⁴

Maar ik vrees dat dit NU niet meer op een “rustige” manier zal gebeuren. Een strijd tussen twee lijnen die opborrelt van BENEDEN naar BOVEN kan niet anders dan aanleiding geven tot fractionisme, provocatie, intimidatie, afscheuring of/en splitsing.

De “rustige dagen” van de HUIDIGE leiding van de PVDA zijn geteld…¹⁵

Ik meen, als er NIETS FUNDAMENTEEL veranderd binnen de PVDA en dan bedoel ik, veranderd VAN BOVEN UIT, dat na nog 1 of 2 VERKIEZINGS-campagnes (en de blijkbaar daarbij horende crisissen en twijfels) de PVDA niet meer in haar huidige vorm en wat er rest van haar inhoud zal bestaan¹⁶

Ik hoef wellicht niet te vermelden dat ik op dit rapport geen reactie,kritiek of antwoord heb gekregen.....

1Alias voor een provinciaal kader die ook de streekleiding leidt.

2Provinciaal Comité van Brabant, Dagelijkse Leiding van Brabant. Hierin zitten ondermeer Boud (alias), Simone (alias) en Riet D'Hondt (echte naam)

3De “pool” was een nieuw leiding-niveau ingesteld in 2002 en moest eigenlijk de “Provinciale Leiding” vervangen, evenals de “streekleiding” hetgeen zelf al een onduidelijk leidingsniveau was die dan weer afgeschaft en dan weer ingesteld werd.

4Alias voor een leidinggevend kader op provinciaal niveau.

5Alias voor een “meewerkend” kader, meestal op streekniveau.

6Dit staat in een “hypothetische” formulering, maar het is mij medegedeeld dat het zo gegaan is: op een niet erg “veilige” manier – op een ALGEMENE (medebeslissende én raadgevende leden bijeen, OVER de “celgrens” heen) vergadering in een zaaltje van een café(!?) waar INTERNE documenten (teksten over het ontslag van de algemeen secretaris Nadine Rosa-Rosso) worden “besproken” door Boudewijn Deckers, doet Boud bovenstaand mededeling....

7De “taakstellingen” voor Boud en Bieke, ook die van Myra (ook alias) en de instelling van de “pool” en de opheffing en dan weer aanstelling van een “streekleiding” zijn hier voorbeelden van.

8Dit refereert naar de discussie tussen Lenin en Martov, over hoe statutair bepaald gaat worden wie lid kan worden van de voorhoede-partij, die de Sociaal-democratische Partij van Rusland, op het 2e Congres in 1903, had besloten (bij meerderheid of “Bolsjeviki”) te worden......en “De Bolsjeviek....” refereert naar “De Geschiedenis van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie (Bolcheviki)” dat speciaal uitgegeven was door EPO omdat het (ooit..)een VERPLICHT studieboek was voor partijleden.

9Boudewijn Deckers is in 2004, AANGESTELD als Algemeen Secretaris van de door zichzelf AANGESTELDE leiding die Nadine Rosa-Rosso heeft buitengezet. Eenmaal die job gedaan, is Peter Mertens AANGESTELD als Algemeen Secretaris om uiteindelijk “verkozen” te worden op het 8e Congres in 2008 als voorzitter.

10De namen tussen ' ' zijn aliassen (wel met hun echte naam in het rapport vernoemd)

11Wellicht was ik naïf om te denken (of revolutionair optimistisch) dat de juiste lijn – en correcte werkstijl - nog zo bovenkomen....

12Inderdaad blijkt hij zo onkundig over de INTERNE werking van een communistische partij dat hij het heeft over een TELEFONISCH gevoerde discussie...!

13Op een niet door statuten of congres-beslissing bepaald organisatie-niveau!

14Deze gedachte blijkt nu wat “te” optimistisch te zijn.....!!!!

15Natuurlijk als nu blijkt dat die kaders zich hebben weten te omringen met blinde, activistische of/ en politiek LAFFE leden en de eventuele “rebellen” tot deze staat hebben kunnen dwingen OF weten uit te sluiten, EN als zij inderdaad géén greintje proletarisch klassebewustzijn (meer) hebben, is hun “rust “wellicht wél verzekerd.

16In feite bestond de “oorspronkelijke” PVDA, naar vorm en inhoud al niet meer na 2004. De bevestiging van die situatie kwam er op het 8e congres in 2008.