Wordt de ideologie van AMADA (1970), op 9e PVDA-congres (2015) gewist uit collectief geheugen?(3)

Ik gaf in vorig artikel "Wordt de ideologie van AMADA (1970), op 9e PVDA-congres (2015) gewist uit collectief geheugen?(2)" een stuk uit een kritiekrapport (het GEHELE rapport is hier te lezen) Ik herneem dit citaat hieronder (met de citaten uit MIJN rapporten gekleurd al naargelang uit welk rapport) Het kritiekrapport was bedoeld om “eindelijk eens een bespreking/antwoord te geven op de stapel rapporten die ik geschreven had”.

4. Politiek op de commandopost?

(...)

4.1. "Strijd voor loon" of "we ontwikkelen zelf wel een lijn".

In verschillende rapporten heeft N het erover dat "het niet duidelijk is wat de algemene politieke lijn is" (oa in rapport 5/3/02 p40) of dat er zelfs "geen lijn is op lange termijn"( 3 Stelfingen)..

Vooral na 11/9/01 heeft de partij nochtans niet stilgezeten om de nieuwe ontwikkelingen in de wereld te analyseren. Zie oa de artikels in Solidair na 11/9 , de 1 meitoespraak van 2002, de Stellingen over de globalisering en Marxistische Studies nrs 59, 60, 62... in MS nr 59 oa analyseert Thomas Gounet (waar N nog mee samenwerkte....!) de economische basis van de veranderingen in de wereld:

"De uitbuiting van de werkers vormt de kern van de recessie...zien de loontrekkers hun koopkracht voorldurend inkrimpen...Dat leidt tot overproductie..."(p 17) ,"De meerderheid van de derdewereldlanden is sedert 1980 verarmd...leven bijna 2,8 mld mensen met minder dan 2 dollar per dag..."(p.22) "Door de overwinning van de contrarevolutie (op socialistische kamp) ...versnelt het proces.... er staan belangrijke omwentelingen voor de deur."(p 34).

Maar over deze nieuwe analyses schrijft N: "... meen ik zaken waar te nemen die ik niet anders kan katalogeren als onder 'revisionisme' ...Als ik een titel moet vinden voor een eventuele campagne tegen wat ik zie als revisionisme... dan kan ik niets beter vinden als 'De strijd voor Loon' ...Als men binnen de partij niet echt zich realiseert wat de ontwikkeling en de samenstelling van het loon is..., geen beeld heeft van de stelselmatige afbraak van dat loon... Hierin liggen volgens mij elementen van revisionistische tendenzen... "(25/2/02) (p11).

Op datzelfde ogenblik verklaart Bush in zijn State of the Union de oorlog aan de volkeren , op datzelfde moment wordt het proces gemaakt van het strijdsyndikalisme in het proces Clabecq, staat het faillissement van Sabena voor de deur...Men zou wel denken dat de rapporten van N van een andere planeet komen! Het is alsof N die nieuwe veranderingen in de wereld niet wil zien en zich verstopt achter een 'strijd voor loon*.

Bovendien vergeet hij dat na de dood van Marx het kapitalisme geëvolueerd is naar het stadium van het imperialisme: dank zij de superwinsten op kap van de 3e wereld kon het kapitalisme hier de arbeiders inderdaad enkele kruimels toestoppen, die nu weer afgepakt worden..

In een rapport van 7/12/02 trekt N uit het feit dat "er geen lijn is" dat "we zelf een lijn uitwerken voor een gemeentelijke cel"... (p.51). Welke lijn zal hij uitwerken? Dat wordt dan blijkbaar "de huisvesting".

Gegevens van eventuele enketes hierover zijn onvindbaar in de rapporten.

Waarom hecht N zoveel belang aan huisvesting en "strijd voor loon"? Waarom maakt N telkens een tegenstelling tussen enerzijds het 7e Kongres en anderzijds "een specifiek bilan van L" waarvan volgens hem moet van worden vertrokken?

Op p.18 stelt N "eigenlijk kun je de hole federalisering van België, de uitbouw van Europa, de globalisering zien als 1 grote aanval op het loon".

En in zijn rapport van 7/12/02 (p 52): "door bovengeschetste werking zullen de mensen vatbaarder zijn vooronze actuele ordewoorden voor directe actie tegen de oorlog..." De mensen zouden niet vatbaar zijn voor politieke ordewoorden en dus moeten we eerst een omweg maken langs economische eisen?

Het noodzakelijk buigen voor de economische eisen, dat is het precies wat Lenin economisme noemt!

Snapt N wel dat de manier waarop hij "strijd voor loon " en "huisvesting" stelt hem juist in deze richting duwt?

Het hele kritiekrapport, maar dit blijkt al uit dit beperkt citaat, is geen ANTWOORD of BESPREKING van mijn rapporten, het is een verantwoording naar derden toe voor de (subjectieve) beoordeling die van mij gemaakt wordt. (vooral door “Simone” en “Boud” de provinciale kaders en in hun opdracht door “Pirre” de basismilitant uitgeschreven). De “citaten” zijn gekozen om deze beoordeling op zijn juistheid “te bewijzen”. Zo wordt het rapport 5/3/02 “besproken” op basis van één beperkt citaat die dan het hele rapport ( en véél van de daarop volgende rapporten blijkbaar zoals men insinueert...) zou kenmerken: “In verschillende rapporten heeft N het erover dat "het niet duidelijk is wat de algemene politieke lijn is" (oa in rapport 5/3/02 p40)”

Ten eerste spreekt uit het rapport een koude, vooringenomenheid en zeker niet de bezorgdheid om een “kameraad te helpen”. Nee ik ben blijkbaar een interne tegenstander, die men bestrijdt!

Ten tweede zegt het gekozen citaat NIETS over het hele rapport waaruit het is gekozen en geeft de auteur van het kritiekrapport (of in dit geval het kader “Simone” of “Boud”, dat de basismilitant “Pirre” de opdracht gaf auteur te zijn) geen antwoord op de vragen en gestelde problemen.

Ten derde is het rapport waaruit het citaat kwam gewoon een te verwachten, een gevraagd, néé OPGEDRAGEN, rapport over de inhoud van een campagne-richtlijn. Op dit rapport hadden Simone of/en Boud direct moeten reageren als kader. Zij hebben dat nooit gedaan!

Ik geef het (bijna)VOLLEDIGE rapport weer (met het overgenomen citaat in de overeenkomstige kleur)

Aan: (twee namen van kaders op provinciaal niveau ik noem ze hier “Boud”,”Simone”), Nadine (echte naam, hoogste nationaal kader) Datum:5/3/02

Van:Nico

reactie op text `Motivation Campagne Interim dans la Province préparation pour Comité Provincial`

Er is een tekst die de basis geeft (of zou moeten geven) waarom en hoe de campagne `Interim` gevoerd wordt.

Voor mij wordt het moeilijk om de vragen te beantwoorden in de text `Motivation Campagne Interim dans la Province préparation pour Comité Provincial` omdat de vragen uitgaan van bepaalde discussies die gevoerd zijn en waar verondersteld wordt dat degene die antwoordt, daar al weet van heeft. (...)(I)k heb verder geen politieke bilans of persoonlijke bilans gezien. Er was trouwens een Nationaal Congres dat ook volledig aan mij voorbij is gegaan. (Het 7e Congres van 2001, NICO)

Voor mij is het niet duidelijk wat de algemene politieke lijn is die die de basis vormt voor onze algehele strategie waarin dan de verschillende opeenvolgende oriëntaties passen en zich concretiseren in campagnes, en nu specifiek voor de campagne `interim`.

Onze algemene politieke lijn is de uiteindelijk toetssteen in hoeverre een bepaalde campagne goed gevoerd wordt.

`De partij van de Revolutie` is een goed handboek.... maar het onderliggend politiek programma (het `hernieuwd, ge-actualiseerd programma sinds 1979) is er niet, of slechts in flarden.¹ (...) Ook als het niet neergeschreven is, vertrekt men van (dan niet uitgesproken, of in losse stukken neergeschreven...) een analyse van de situatie in het huidig stadium van de maatschappij. (....) Door de moderne technologie zijn de ontwikkelingen in het imperialistisch stadium van het kapitalisme, die Lenin geschetst heeft nog meer uitgesproken.

-Het wegvallen van het oostblok

-De ontwikkeling van een nieuwe staatsmachine: Europa ten opzichte van de verchillende lidstaten, stelt specifiek voor ons, komende vanuit een kleinere staat voor andere taken

De analyse van dit moet resulteren in de actualisering van ons partijprogramma.

Het is dat politiek programma dat altijd de basis zou moeten vormen van onze “Oriëntaties” en de daaruitvolgende “campagnes”.

De interimarbeid is een onderdeel van de verhoging van uitbuiting van de arbeidersklasse in het algemeen:

-door het verhogen van de onderlinge concurrentie ( het `reserveleger` dat de werklozen vormen wordt door de interimarbeid echt `geactiveerd` om deze concurrentie te organiseren) Daarom zou de Campagne Interim volgens mij zich ruimer moeten richten tot de werklozen in het algemeen.

Veel interims komen regelmatig weer aan de dop te staan

Verschillende `vasten` komen aan de dop te staan omdat ze vervangen zijn door interims

De interimburos voeren wervingcampagnes uit aan de dopburos (....)

-Het verlagen van de productiekosten door de kapitalisten die de hete adem voelen van de crisis en de verheviging van de concurrentie die dat met zich mee brengt. Dus in het algemeen moet het loon van de arbeider omlaag. Of van de totale loonmassa² van de arbeidersklasse in het geheel. Het drukken van het loon in Derde Wereld landen ( door de hollende inflatie, door de repressie tegenover de syndikalisten, het afbreken op die plaatsen waar het makkelijker is van het loon (door bv afbraak van het indirecte loon) verlaagt men de totale loonmassa van de arbeiders. Het gemiddeld loon daalt. Dit veroorzaakt een druk naar beneden voor alle lonen.

- De strijd tot `verlaging van de loonkost` is zo een strategie van de kapitalisten om overal bij delen van de arbeidersklasse op verschillende plaatsen (doordat ze voorlopig nog leven in een deelstaat met een eigen wetgeving en krachtsverhouding waardoor het op die plaats al voor de kapitalist makkelijker is dan elders) het loon te verlagen en daardoor de druk naar beneden te organiseren voor ALLE lonen OVERAL. De verlaagde lonen in de Derde Wereld drukken de lonen in Europa naar beneden, de verlaagde lonen in Nederland, Duitsland en Frankrijk drukken de lonen in Belgie omlaag, de verlaagde lonen in de Verenigde Staten drukken ook de lonen in Europa omlaag.

Het is door de toenemende `globalisering` door de versnelling van de kapitaalstromen, het organiseren van de wereld als 1 markt, 1 atelier, 1 magazijn dat de uitbuiting ook perfectioneert.

Door een beslissing, ergens in ....(New york?) op een hoofdkwartier van het IMF tot weigering van bepaalde kapitalen of leningen, moet onderandere de munt in Argentinie (maar ook in Turkije) devalueren, de Sociale Zekerheid versneld afbreken, de staatsbedrijven privatiseren, waardoor de LONEN ineens sterk dalen.

Door de globalisering kunnen al dan niet tijdelijk producties verplaatst worden, kan er meer `just in time` gewerkt worden en dus het gebruik van interims geperfectioneerd.

De veralgemening van de interim HIER is voor een deel de toepassing van het principe `Hire and Fire` zoals dat in andere delen van de wereld (en de arbeidersklasse) gebeurd, en dat daar ook uitbreiding neemt door de toenemende privatisering alleen al.

In hoeverre worden de bilanpunten vanuit de campagne/project Sabena (of campagne/project Molenbeek gebruikt om nu op een betere meer revolutionairdere manier te werken in campagne/project Interim?³

Hebben we nu eerst gezorgt dat `we de omvang van de imperialistische krisis begrepen hebben`?

Hebben we nu `een strategische visie en een hoog tactisch nivo`, het geen `betekent een duidelijk zicht hebben op het revolutionair proces van ontbinding en vorming van de sociale klassen door het kapitalisme`?

Zijn we nu zeker dat we niet `onze politieke lijn verlagen`? (....)

Voor mij komt het over als: eerst was er de campagne Sabena, de campagne Molenbeek, nu is het weer campagne Interim, wat is het morgen?

Ik wil de kampagne Interim niet afschieten: Ik wil alleen maar duidelijkheid en een grondige politieke motivatie zodat er een echte eenmaking is.(...) Het bilan (van de kampagne Sabena) is dat er niet genoeg politieke grondigheid was in de duiding van die campagne. Dat maakte dat er een bepaalde vaagheid was die tot de bilanpunten leiden zoals ze zijn.

Stel dat we de kampagne `interim` uiterst oppervlakkig doen: dan doen we eigenlijk sindikaal werk(naar de interims toe hetgeen de vakbond zelf nalaat), we verzamelen gegevens, we maken hier en daar mensen bewust van hun situatie (zoals goede sindikalisten) we diskuteren op Europees vlak, doen acties. Als het zo extreem gesteld wordt, dan is de afwijking (economisme) duidelijk. Maar hoe gaan we nu evalueren dat we goed bezig zijn, dat de campagne zijn bijdrage heeft op de strategie op langere termijn.

Gaan mensen voor ons simpatiseren of willen ze zelfs lid worden, of een abonnement nemen, omdat wij `hard werken` of `het werk doen dat eigenlijk de vakbond had moeten doen` ,of omdat ze inzicht hebben gekregen en akkoord gaan met ons revolutionair perspectief, dat te lezen is in ons politiek programma.....?

IN mijn rapport geef ik in feite reeds antwoord op het verwijt dat mij in het kritiekrapport (achteraf!) gemaakt wordt: in hoeverre zijn allerlei analyses gemaakt door individuele kaders uitgewerkt in één partij-strategie waar alle leden weet van hebben en ook hebben geassimileerd en waarop de opeenvolgende campagnes op ge-ent moeten zijn.

Het kader (die de basismilitant als “ghostwriter” gebruikt) weigert op dit probleem (en dit rapport dus dat nochtans rechtstreeks aan haar gericht is!) antwoord te geven. Zij deed dit ook niet op het moment dat ik mijn rapport schreef (zoals tenslotte GEVRAAGD was) over die bewuste campagne-richtlijn. Uiteindelijk wordt ik geviseerd en bekritiseerd (in het kritiekrapport) omdat ik durf twijfelen aan het bestaan van een éénduidige politieke lijn...en is het één van de bijkomende argumenten voor mijn uiteindelijke uitsluiting (omdat ik weiger hierover een zelfkritiek te maken).

Vervolgens wordt door zeer beperkte en uitgezochte citaten uit twee rapporten weergegeven om mij te kunnen beschuldigen van “economisme” (dat is eigenlijk reformisme, maar “economisme” is de term die Lenin gebruit in “Wat te doen”)

Eerst wordt “gesuggereerd” dat de individuele analyses die door kaders gemaakt worden (in Marxistische Studies bv.), door mij “revisionistisch” worden genoemd, waar ik juist het (bewust of niet?) NALATEN van het gebruik van zulke analyses om het oorspronkelijk fundamenteel programme uit 1979 (waar iedereen in de leiding herhaaldelijk zei dat het “geactualiseerd” moest worden) te “actualiseren”, opdat zo'n programma door ieder lid (en kader) kan geassimileerd worden en gebruikt in propaganda naar buiten toe, REVISIONISME vond. Ik zou de partij op het najagen van hervormingen richten (“strijd voor loon” en “strijd voor huisvesting”) en dus zélf (op zijn minst) “economistisch” (dus reformistisch) zijn.

Het rapport van 7/12/02 was wéér een rapport OPGEDRAGEN door “Simone” (prov. Kader), maar eenmaal door mij ingediend, NOOIT door haar beantwoord. (hier was ZIJ dus fout als leidinggevend kader!) ik geef het hieronder weer (wederom met de citaten in de overeenkomstige kleur)

Aan : Simone & Boud (prov.leiding), celleden                                                         7/12/02

Van : Nico Betreft:De band tussen de uitbouw van een revolutionaire antioorlogsbeweging, de uitbouw van de jongerenwerking en het eigen celwerk. In feite het celplan voor het komend jaar.

_______________________________________________________

Inleiding

In een vergadering met Simone en Bous van de provinciale leiding (zie mijn rapport over "bilan/planning" en de tekst die N maakte voor deze vergadering) is o.a. afgesproken dat ik (als Celleider van de gemeentelijk cel in L) iets zou uitwerken over de "band tussen het bestaande celwerk en de uitvoering van de richtlijnen 'uitbouw van een revolutionaire antioorlogsbeweging' en 'uitbouw van de jongerenwerking van de partij aan de unief in L' ".

Gemeentelijke eenheid in L: omschrijving, werking en mogelijkheden⁴.

Samenstelling

(....)

Geplande) werking

Wij, de gemeentelijke cel, zien het als ons doel aan te tonen dat de meeste problemen (rond b.v. huisvesting, afvalbeleid, mobiliteit, veiligheid, onderwijs, ruimtelijke ordening,...) hun oorsprong vinden in de uitbouw van de kapitalistische staat Europa. Dit willen we bereiken door het inzicht in de eigen problemen/strijd te vergroten. Die problemen/strijd willen we kaderen in een groter geheel om zo het besef te doen rijpen dat uiteindelijk het kapitalisme het grote probleem is. Om dat te bestrijden is een communistische partij noodzaaklijk.

Ingestelde (en niet verkozen) organismen van Europa leggen richtlijnen op. Uiteindelijk worden deze door de gemeentelijke overheid uitgevoerd, beschermd en niet ter discussie gesteld. De blauwdruk van deze Europese staat wordt bepaald door die multinationals en financiële groepen die op een bepaald moment Europa als "uitvalsbasis" zien om te concurreren met andere imperialistische machtsbolwerken of multinationals of groepen van multinationals. De samenstelling van deze multinationals en financiële groepen verandert soms. Wellicht zijn er soms interne tegenstellingen.

Alle politieke partijen promoten eigenlijk Europa, elke partij vanuit een andere hoek. Ofwel proberen zij via hun “oppositie” alle protest te recupereren, zonder het kapitalisme of het kapitalistisch Europees project in vraag te stellen. Zij voeren bijvoorbeeld "oppositie" door een aantal verkeerde uitgaven (b.v. "te weinig sociale") aan te wijzen. Ofwel vinden zij dat de maatregelen het Europees beleid nog te weinig doortastend steunen. Door de fascisten worden "nationalistische" en "racistische" alternatieven naar voor geschoven. Deze gaan schijnbaar in tegen de uitbouw van een "multicultureel", verdraagzaam en sociaal Europa.

Het extreme programma van de fascisten doet uitschijnen dat de politiek van Europa - die zijn weerslag heeft in de gewestelijke, eventueel nog nationale, maar ook in de gemeentelijke politiek - "antiracistischer" en "socialer" zou zijn. België, met zijn federalisering die door de fascisten gepromoot wordt en die via "socialere" en "multiculturele" initiatieven door alle gevestigde partijen uitgevoerd wordt, is een mooi voorbeeld voor de andere landen van Europa. België geeft aan hoe, zonder veel strijd, de nationale staat ondergeschikt wordt gemaakt aan Europa en hoe de gewesten instrumenten worden voor de uitvoering van de Europese richtlijnen. Het laat mooi zien dat zowel de fascisten als de ecologisten kunnen gebruikt worden om zich schijnbaar te verzetten tegen Europa, maar dat ze eigenlijk vaak nog "heviger" dan de traditionele partijen zich inzetten voor de uitbouw van een kapitalistisch Europa.

In feite voeren zij politiek voor de uitbouw van een kapitalisch Europa dat in staat is de uitbuiting van zijn werkvolk tot ongekende hoogte op te voeren door elk verzet te ontwrichten, af te leiden van de hoofdvijand, op een zijspoor te richten door vooroordelen te promoten, te verdelen en zo te desoriënteren.

Dit alles willen wij concreet aantonen door middel van de analyse van de gegevens over de gemeentepolitiek.

De band tussen de geplande werking en de actuele richtlijnen van de partij

De uitbouw van het front, de revolutionaire internationale antioorlogsbeweging, wordt nu als belangrijkste taak gezien voor de PVDA. En alle eenheden moeten plannen hoe zij dit inpassen in hun celwerk (dat de uitbouw van de Partij op hun werkterrein inhoudt).

Op dit moment moeten de eenheden dit zelf plannen. Er zijn daar weinig of geen richtlijnen voor. In de maandelijkse agenda staat gewoon de nationale hoofdcampagne. Maar voor de werking van de eenheid, voor het bereiken van een eenheid, of voor het inpassen in de "eigen" celwerking, vinden wij daarin te weinig materiaal.

In L hebben we dan nog de richtlijn dat alle eenheden moeten zien hoe ze de uitbouw van een jongerenbeweging aan de unief kunnen steunen, en dus ook inpassen in hun celwerk.

Voor ons, de gemeentelijke werking van L, komt het erop neer dat we zelf een lijn uitwerken voor een gemeentelijke cel in het algemeen en die van ons in het bijzonder.

De bijdragen van de grote gemeentelijke werkingen (A-pen, Gent/Zelzate, Luik/Herstal) voor een algemene partijlijn over de gemeentelijke werkingen zijn voor een deel nog te vinden in hun verkiezingsbilan. We menen ook dat de bilans van Schaarbeek en Molenbeek materiaal bieden. Ook de verkiezingsresolutie van '99 biedt enig materiaal. In "Omkeren" staan concreet verwerkte gegevens, die we verder aangevuld en geactualiseerd willen zien.

De gemeentelijke bijdragen van A'pen/Hoboken, Gent/Zelzate, Luik/Herstal in Solidair zijn te veel verslag en "onthulling" maar geven te weinig alzijdige analyse over : de werking van de gemeenten in het algemeen, de werking van de partij in de gemeenten, de algemene programmapunten die plaatselijk gebruikt kunnen worden (Solidair als "organisator"), de band tussen de gemeentelijke politiek en de oorlogsdreiging en dus de band tussen het protest tegen (schijnbaar louter) gemeentelijke wantoestanden en het protest tegen de oorlog. Onze ambitie is natuurlijk WEL zulke bijdragen kunnen doen voor Solidair...

We denken dat de huisvesting in L een groot probleem stelt. Een goedkope huurwoning is moeilijk te vinden, evenals een goedkoop studentenkot (zie persmedeling van Loko bij de opening van het academiejaar).

De stad zegt dat ze haar best doet om toch een aantal sociale woningen te bouwen.

Maar de sociale huisvestingsmaatschappijen in Leuven zitten in financiële moeilijkheden en gaan hun huurprijzen verhogen.

Veel mensen vinden de voorwaarden voor het bekomen van een sociale woning niet eerlijk. Ze vinden ook dat er veelal asielzoekers/migranten inzitten. Ze krijgen daarom wel het misschien correcte gevoel dat er corruptie en geldgewin is binnen de sociale huisvestingsmaatschappij maar hun uitgangspunten zijn soms verkeerd en met vooroordelen beladen.

In onze analyse zouden we kunnen aangeven dat de problemen met de huisvesting (ook) een gevolg zijn van Europa. Europa legt begrotingsnormen op aan de staten. In het Belgische geval werkt dat door in de dotaties aan de gewesten en de overdrachten aan de gemeenten. De gemeenten hebben zo een beperkt budget. Zij krijgen wel hun kernopdrachten. Tot voor kort konden gemeenten van het gewest voor bepaalde diensten subsidies krijgen maar die zijn gebonden aan voorwaarden. (De SIF-gelden horen daar bij.)

OPM. Het zou interessant zijn om te onderzoeken of er een band bestaat tussen het feit dat van Duitsland en Frankrijk "getolereerd" wordt dat ze de begrotingsnorm NIET halen EN hun grote materiële bijdragen aan de uitbouw van Europa als oorlogsmachine (wapens, getrainde manschappen, dure wapentechnologie,...)

Als de gemeente bepaalde extra diensten wil leveren of bepaalde sociale initiatieven wil uitwerken (onder druk b.v. van de publieke opinie of protest), moet zij beroep doen op de privé voor sponsoring, moet zij samenwerken met de privé of moet zij beroep doen op mogelijke (maar aan voorwaarden verbonden) subsidies van hogere overheden.

Als de mensen zien dat de strijd voor de oplossing voor hun problemen een strijd is tegen het imperialisme (het Europees imperialisme); als zij dan inzien dat Europa als imperialistische grootmacht (hoewel nog zwakker dan de US) ook onafwendbaar op oorlog, meer uitbuiting, en verhoogde repressie afstevent; als zij dan inzien dat het direct en accuut hoofdgevaar voor oorlog door het wereldimperialisme op dit moment van de VS komt; dan zullen zij makkelijker geneigd zijn hun klassenstrijd te koppelen aan de strijd tegen de oorlog. Door op DIE manier te komen tot hun antioorlogsverzet gaat de uitleg 'alleen het socialisme biedt de fundamentele oplossing' (voor de hele wereld maar voor ons om te beginnen in Europa) een logisch gevolg zijn en "tastbaarder" zijn.

Door bovengeschetste werking zullen de mensen vatbaarder zullen zijn voor onze actuele ordewoorden voor directe actie tegen de oorlog en voor het oprichten van antioorlogscomités.

En wat is nu de kritiek die ineen wordt gestoken, die het antwoord op het rapport dat al vroeger moest gegeven worden vervangt:

“In een rapport van 7/12/02 trekt N uit het feit dat "er geen lijn is" dat "we zelf een lijn uitwerken voor een gemeentelijke cel"... (p.51). Welke lijn zal hij uitwerken? Dat wordt dan blijkbaar "de huisvesting". Gegevens van eventuele enketes hierover zijn onvindbaar in de rapporten.(...)En in zijn rapport van 7/12/02 (p 52): "door bovengeschetste werking zullen de mensen vatbaarder zijn vooronze actuele ordewoorden voor directe actie tegen de oorlog..." De mensen zouden niet vatbaar zijn voor politieke ordewoorden en dus moeten we eerst een omweg maken langs economische eisen?Het noodzakelijk buigen voor de economische eisen, dat is het precies wat Lenin economisme noemt!”

Op basis van bestaande partijteksten en -bilans en uitgewerkte analyses (het boek “Omkeren” bv) én op basis van ingewonnen GEGEVENS (ook bij inwoners -vrienden, familie, buren, collega's) argumenteer ik hoe “huisvesting” een invalshoek kan zijn om te “ontmaskeren”, mensen te mobiliseren, en om het punt “socialisme is noodzaak” concreet te maken, om de strijd tegen EUROPA te voeren, en om het punt imperialisme leidt tot armoede én ook tot oorlog ... en dus ook het verzet tegen de oorlog, aannemelijk te maken én om een mogelijkheid te hebben om “de jongeren” (studenten hebben ook huisvesting nodig!) te bereiken..... Deze argumentatie geef ik in een rapport, OMDAT MIJ DIT DOOR BETREFFEND KADER OPGEDRAGEN WORDT. In plaats dat zij mijn GEHELE argumentatie eventueel weerlegt in een antwoord (dat zij als kader verplicht is te geven, zeker als het op een rapport is dat ze zélf heeft gevraagd!) steekt zij (een jaar later en in het kader van een algeheel kritiekrapport!) de bovenstaande kritiek ineen met als tweeledig doel: zichzelf naar derden te verantwoorden en mij “neer te sabelen”

Ik laat hier nu nog even in het midden of de beschuldiging van “economisme” terrecht was. Eerst nog een bespreking van het derde rapport waaruit geciteerd is, dat van 25/2.02. Maar dat doe ik in een volgend artikel....

1Ik ga nu verder op mijn bedenking in noot 2 in de tekst LOON_0.DOC (rapport 25/02/02

2 `Loon` is hier meer dan nettoloon of zelfs brutoloon. Het is de vergoeding voor de arbeidskracht, waarvan de hoogte bepaald wordt door allerlei factoeren: de geschiedenis van klassenstrijd, de nabijheid -en het verdwijnen - van een dichtbij socialistisch blok. De belasting, de staatsbedrijven bekostigd door de belasting moet men volgens mij zien als een onderdeel van het loon in zoverre het `gratis` diensten levert of bekostigt aan de werkers.

3Ik heb hierbij alleen maar weet van de tekst ` Onze fundamentele taken in de strijd bij Sabena en de openbare diensten.` (OC 02.01.2002)

4 Veel zaken zijn te staven met artikels, rapporten, publicaties van overheden en media-organen. Ze worden hier niet aangehaald omdat dit rapport anders een brochure wordt. Eventueel kan dat later n.a.v. concrete discussies of vragen.