13-06-2019

Is “nationalisering” van een sector een tussenstap naar socialisme? Ik dacht het niet! Est-ce que il existe une étappe intermédiaire de “nationalisation” vers le socialisme? Je ne pense pas!

Nu de verkiezingen gedaan zijn, kan niemand mij van “gauchisme” of sectarisme tav de PVDA veroordelen, als ik nu inga op het verschil tussen “uiterst-links” en “communistisch” inzake propaganda, discussie, mobilisatie, overtuigingswerk binnen de werkende klasse om de strijd aan te wakkeren voor een definitieve maatschappijverandering.
Zo valt de term “nationalisering” wel eens, zowel bij PVDA-militanten als bij mijn kameraden van de CPB….

Maintenant que les élections sont finis, personne ne peut m’accuser de “gauchisme” ou “sectarisme” envers le PTB, quand j’explique la différence entre “extrême-gauche” et “communiste”, se qui concerne le propagande, la discussion, la mobilisation, dans la classe des travailleurs pour la lutte d’une changement définitive de la société.
Parfois on parle du concept de “nationalisation”, chez les militants du PTB, comme chez mes camarades du PCB …..

Ik schreef reeds een kritisch artikel over het feit dat de PVDA ooit het ordewoord lanceerde van “nationalisatie van de staalsector”:

J’avais déja écrit une sorte de critique sur le fait que le PTB lancait le mot d’ordre “nationalisation du secteur sidérurgique”:

2-01-2019 A propos du mot d’ ordre du PTB: nationalisation de la sidérurgie:"A mon opinion, ce n’est PAS une point de vue communiste..."


Daar sommige kameraden me hierom “gauchistisch” vonden, wil ik mijn standpunt hierrond wat verder uitwerken…, in het vooruitzicht van toekomstige klassenstrijd ...

Comme certains camarades me trouvaient "gauchistes" pour ces points de vue, je veut élaborer maintenant mes points de vue … , dans l’intérêt de la lutte de classe future ….

Wat te doen/propageren in verband met de “ontmanteling” van (bijvoorbeeld) de staalsector?

Op alle vlakken in de productie van goederen en verwerking van grondstoffen tot tussenproducten voor de productie van goederen bestaat er een chronische overcapaciteit.
Dit is een gevolg van de kapitalistische productieverhoudingen in een wereld beheerst door het kapitalisme in zijn imperialistisch stadium. Die wereld is volledig verdeeld wat betreft plaatsen voor “winning” van alle vormen van grondstoffen bedoeld voor de productielijnen van de kapitalisten. De wereld is volledig verdeeld wat betreft de plaatsen voor aan te werven van werkvolk in de verschillende fasen van de productie voor de uiteindelijk te verkopen geproduceerde waren. De wereld is volledig verdeeld wat betreft “markten” waar de werkers met hun arbeidsloon verworven door de dagelijkse “verkoop van hun arbeidskracht” de waren kunnen kopen.
De verdeling is niet eenmalig en blijvend; door de concurrentie, door de regelmatige “overcapaciteit” – een GEVOLG van die concurrentiestrijd – zijn er doorlopend “herverdelingen”.
De concurrentiestrijd tussen de (groepen van) imperialistische monopolies – waarbij de samenstelling van groepen zelf ook steeds kan veranderen – gebeurt door middel van gebruik van boycot, onderlinge bedreiging, bedrijfsspionage, chantage, handels-”oorlogen” tot en met militaire interventie en openlijke oorlogen.
De “overleving” en (schijnbare) groei aan de ene kant staat tegenover een teloorgang van bedrijven in een zelfde sector, aan de andere kant. Kapitalen “verplaatsen”zich ook van de “verliezers-kant” naar de “winnende”kant, werkloosheid, armoede, teloorgang van gemeenschappen achterlatend.
Het is duidelijk dat alleen het breken van de kapitalistische productieverhoudingen, de onteigening van alle “activa” van de kapitalisten, verbonden met de productie, het breken van de burgerlijke macht, het installeren van de macht van de werkers, een begin maken met “nieuwe” communistische productieverhoudingen, het daartoe “omvormen”van héél de productiewijze, en van de producten zèlf, het maken van een keuze van te stoppen van de productie van bepaalde producten, en vervangen door productie van nieuwe producten, … dit als strijdobjectief nemend, het aan de werkers zèlf mogelijk maakt, een DEFINITIEVE oplossing te kunnen afdwingen voor al de problemen die het kapitalisme hen bezorgd.
De strijd voor behoud van werk in de geplande sluiting of/en afbouw van bedrijven, aan een correct loon, en in correcte arbeidsvoorwaarden is gerechtvaardigd …. onderdeel van de strijd van geheel de werkers-klasse tegen continue verhoging van het niveau van uitbuiting. De communisten zullen door deelname aan die strijd, blijvend benadrukken dat voor een blijvende en volledige vervulling van die gerechtvaardigde strijd-objectieven, doordat de ervaringen die de werkers opdoen met de strijd hen tot het bewustzijn zal brengen dat revolutie tegen het kapitalisme uiteindelijk NOODZAKELIJK is.

Een strijd voor openhouden/reconversie door “overname” door de kapitalistische staat ondersteunen, door deelname aan de strijd af te dwingen
Strijd voor een integraal “programma” van strijd-objectieven om de voorwaarden zoveel mogelijk in het voordeel van de werkers en zoveel mogelijk “betalen” door de kapitalisten af te dwingen
Deze strijd is gerechtvaardigd maar het resultaat zal verband houden met de krachtsverhoudingen en het volhouden van de strijd …. maar zal uiteindelijk nooit volledig in het voordeel zijn van de werkers, omdat het voortbestaan van de kapitalistische productieverhoudingen, en het privé-bezit van alle “activa” van de productie en het voortbestaan van het kapitalistisch/burgerlijk karakter van de staat, altijd de fundamentele belangen van de kapitalisten zal dienen.
De uiteindelijke afgedwongen “nationalisering” zal de uitdrukking zijn van dit resultaat.
De besparingen, anti-werkersmaatregelen die nog zullen voortduren, zullen ook de werkers blijven treffen in de “genationaliseerde” bedrijven… en zullen blijvend bestreden moeten worden door de gehele werkende klasse, met inbegrip van de werkers in het genationaliseerde bedrijf.
Een “genationaliseerd” bedrijf – onder kapitalistische productieverhoudingen – zal onderhevig blijven aan alle aspecten van kapitalistische concurrentie.
Het kan zelfs zijn dat er “gemeenschappelijke imperialistische belangen” – bv bij een “tijdelijk verbond” van CONCURRENTEN, gevonden worden, die zich richten TEGEN het “genationaliseerde” bedrijf, vooral tegen de “verworvenheden” die de werkers hierbij afgedwongen hebben met hun strijd.

(Mijn voorstel luidt dat ….) De Communistische Partij van België zal de strijd voor “nationalisering” in die mate ondersteunen als zij ertoe kan bijdragen dat die strijd zover en zo lang en massaal met de grootste volharding mogelijk wordt gevoerd, om de best mogelijke “voorwaarden” af te dwingen. Zij zal blijvende waakzaamheid en strijdbaarheid blijven propageren tegen de door het kapitalisme beschouwde “beperktheid” en “tijdelijkheid” van die “best mogelijke voorwaarden”. Zij zal dit doen door te blijven propageren dat een definitieve grondige en blijvende resultaat maar kan behaald worden door het breken van de kapitalistische productieverhoudingen en het installeren van het socialisme/communisme.

Que faire / propager en relation avec le "démantèlement" du secteur sidérurgique (par exemple)?

Il existe une surcapacité chronique dans tous les domaines de la production de marchandises et de la transformation des matières premières en produits intermédiaires pour la production de marchandises.
C’est une conséquence des rapports de production capitalistes dans un monde régi par le capitalisme à son stade impérialiste. Ce monde est complètement divisé en ce qui concerne les lieux d'extraction de toutes les formes de matières premières destinées aux chaînes de production des capitalistes. Le monde est complètement divisé quant aux lieux à recruter des travailleurs aux différentes étapes de la production pour les produits qui sont finalement vendus. Le monde est complètement divisé en termes de "marchés" où les travailleurs peuvent acheter les marchandises avec leur salaire gagné grâce à la "vente de leur force de travail" quotidienne.
La division n'est pas unique et permanente; en raison de la concurrence, en raison de la "surcapacité" régulière - une conséquence de cette concurrence -, il existe des "ré-divisions" continues.
La compétition entre les (groupes de) monopoles impérialistes - où la composition des groupes eux-mêmes peut toujours changer - se fait par le recours au boycott, à la menace mutuelle, à l'espionnage des entreprises, au chantage, à des "guerres" commerciales pouvant aller jusqu'à l'intervention militaire et à la guerre ouverte. .
La "survie" et la croissance (apparente) à une coté s'opposent à la fermetures des entreprises dans une autre coté du même secteur. Le capital "passe" également du "côté des perdants" au "parti gagnant", laissant derrière lui le chômage, la pauvreté et la perte des communautés.
Il est clair que seules la rupture des rapports de production capitalistes, l'expropriation de tous les "actifs" des capitalistes, liés à la production, la rupture du pouvoir bourgeois, l'installation du pouvoir des travailleurs, peuvent être le commencement de l’installation des "nouveaux" relations de production communistes,"transformant" à cet effet l'ensemble du mode de production et les produits eux-mêmes, en choisissant de cesser la production de certains produits et de les remplacer par la production de nouveaux produits, ... en considérant tout ceci comme un objectif de lutte, permettre aux travailleurs eux-mêmes de pouvoir imposer une solution FINALE à tous les problèmes que leur pose le capitalisme.
La lutte pour le maintien du travail lors de la fermeture prévue et/ou de la démantèlement progressive des entreprises, à un salaire correct et dans des conditions de travail correctes, est justifiée…. Et est une partie de la lutte de toute la classe ouvrière contre l’élévation continue du niveau d’exploitation. En participant à cette lutte, les communistes continueront d'insister sur le fait que, pour que ces objectifs justifiés soient pleinement atteints, les expériences acquises par les travailleurs et travailleuses leur permettront de prendre conscience qu'une révolution contre le capitalisme est finalement NÉCESSAIRE.

Soutenir une lutte pour rester ouverte/pour une reconversion par l'Etat capitaliste, en le forçant par la participation à la lutte

Lutter pour un "programme" intégral d'objectifs de lutte afin de faire respecter autant que possible les conditions en faveur des travailleurs et autant que possible de "payer" les capitalistes
Cette lutte est justifiée mais le résultat sera lié aux rélations des forces et à la poursuite de la lutte…. mais ne seront jamais tout à fait au bénéfice des travailleurs, car la survie des rélations de production capitalistes et la propriété privée de tous les "actifs" de la production et la survie du caractère capitaliste / bourgeois de l'État sont toujours fondamentaux aux intérêts des capitalistes.
La "nationalisation" forcée finalement sera l'expression de ce résultat.
Les économies, les mesures anti-travailleurs qui vont se poursuivre, continueront également à toucher les travailleurs des entreprises "nationalisées" ... et devront constamment être contestées par l'ensemble de la classe ouvrière, y compris les travailleurs de l'entreprise nationalisée.
Une entreprise/secteur "nationalisée" - dans le cadre de relations de production capitalistes - restera soumise à tous les aspects de la concurrence capitaliste.
Il se peut même que l'on trouve des "intérêts impérialistes communs" - par exemple, avec une "alliance temporaire" de CONCURRENTS dirigés contre l'entreprise "nationalisée", en particulier contre les "réalisations" que les travailleurs ont ainsi imposées dans leurs luttes. .


(Mon proposition est que ….) Le Parti communiste de Belgique soutiendra la lutte pour la "nationalisation" dans la mesure où il pourra contribuer pour que la lutte est menée aussi longtemps et aussi massivement que possible avec la plus grande persévérance, afin de mettre en oeuvre les "meilleures" conditions possibles. Il continuera à promouvoir la vigilance et le militantisme contre la "limitation" et la "fugacité" des "meilleures conditions possibles" envisagées par le capitalisme. Il y parviendra en continuant de faire valoir qu'un résultat définitif, complet et durable ne peut être obtenu qu'en rompant les relations de production capitalistes et en instaurant le socialisme / le communisme.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten