Het is de Chinese Communistische Partij (CCP) zèlf dat naar de wereld toe zich voorstelt, als special model van socialisme. In de wereld van vandaag, waar China manifest aanwezig is in het leven van de werkers hier, is het dus goed zelf hierover een uitgewerkt standpunt te formuleren tegenover de werkers.
Een standpunt uitwerken rond het karakter van China is een onderdeel van het uitwerken van een concreet standpunt over de strategie tot revolutie, de revolutie, de opbouw van het communisme doorheen en met de resten van de vorige samenleving, dus met de “onteigende” productiesysteem (productiemiddelen, productie-technologie, de producten zelf, de manier van distributie,……)En ofwel is China een voorbeeld van socialisme, maar ontwikkelen we, op basis van het bestuderen van een voorbeeld, toch een EIGEN visie hoe het socialisme HIER tot stand kan komen en worden uitgebouwd als overgang naar het communisme.
Ofwel is China een leerrijk voorbeeld van het feit hoe een opbouw van socialisme kan gestopt worden en worden “omgekeerd”, de macht van de werkende klasse gebroken, het kapitalisme opnieuw versterkt en de macht van de burgerij ingesteld. Dit doordat revisionisme niet is ontmaskerd geworden, niet is bestreden en zo de heersende politieke lijn van de Communistische Partij is geworden. In dit geval moet duidelijk gemaakt worden dat de les is ,dat de studie en vorming, de strijd tussen twee lijnen belangrijk zijn, evenals het werken aan het hoog bewustzijn binnen de werkende klasse en het besef binnen de werkende klasse, dat zolang er nog resten van de “oude” maatschappij aanwezig zijn onder het socialisme, de klassenstrijd nog verder gaat onder het socialisme.
Zo is het uitwerken van een standpunt over het huidig karakter van China een onderdeel van het uitwerken van een strategie/programma voor de mobilisatie van de werkende klasse tot het revolutionaire “verbrijzelen” van de kapitalistische productiewijze, waarmee”het laatste uur van het kapitalistische privaatbezit heeft geslagen. De onteigenaars worden onteigend.”(zoals Karl Marx dat formuleert in hoofdstuk 24 “De zogenaamde oorspronkelijke accumulatie”, deel 7 “De historische strekking van de kapitalistische accumulatie”, van Het Kapitaal deel 1) en de opbouw van de communistische maatschappij die gebaseerd is op de productie in handen van de gemeenschap in functie van de noden van de hele gemeenschap, op de resten van de vorige burgerlijke samenleving gebaseerd op de kapitalistische productiewijze in functie van de accumulatie van kapitaal bij de bezittende klasse van “onteigenaars”.
China ophemelen als “een” mogelijk socialisme, maar weigeren om zèlf een revolutionaire strategie uit te werken
Het zijn vooral zelfverklaarde “marxisten”, die vaak heel vaag blijven over hun eventueel EIGEN “communistisch” profiel, die China ophemelen als model van socialisme. Zelf een standpunt hierover ontwikkelen zèlf een marxistische analyse te maken, en tegelijkertijd marxistisch-klinkende fraseologie ontmaskeren.
Zo is er een “linkse” (maar niet consequent marxistische opvatting, over het socialisme dus over die “periode van revolutionaire verandering van het kapitalisme in de communistische maatschappij”Kenmerk van deze opvatting is, dat ze geen standpunt ontwikkelt over revolutionaire rol van de werkende KLASSE. … en de noodzaak van de dictatuur van het proletariaat ontkent, of er over zwijgt.
Er zijn er die zichzelf marxisten noemen, die de argumentatie van de Chinese Communistische Partij blindelings overnemen om die te gebruiken om (volgens hen) zo aan te tonen dat de politiek van “Hervorming en Opening”, door Deng Xiaoping in 1978 (op de Derde Zitting van het 11de Centraal Comité) gestart, het socialisme versterkt. Diezelfde zelfverklaarde “marxisten” weigeren ZELF een engagement als communist op te nemen om in hun EIGEN land, of in hun EIGEN regio van de wereld, te werken aan mobilisatie van de werkers tot de organisatie in strijd voor de “onteigening van onteigenaars”, IN het land of regio van de wereld waar zij wonen en werken.
Als zij zich al profileren blijken zij meer in het kamp te zitten van de sociaaldemocratie voor wie de enige strijd, de ELECTORALE strijd is. Hun “analyse” van China kan bij de werkers een foute opvatting, van zowel over het socialisme als over de strategie er naar toe, binnenbrengen.
Daarom kennis inzake toepassen van het marxisme (het historisch materialisme) ontwikkelen en gebruiken, om te komen tot een standpunt over het al dan niet versterken van het socialisme of de versterking van het kapitalisme in China. Hierdoor wordt ook de kennis verhoogd over wat socialisme concreet is.
Daarom is het ontwikkelen van een analyse/standpunt inzake China een deel van de uitwerking van de strategie naar revolutie en overgang via de eerste fase van het communisme (het socialisme) naar de communistische maatschappij en een onderdeel van de strijd tegen reformisme en revisionisme, en betekent het een vernieuwde grondige studie van het marxisme (het historisch materialisme) en van (volledige) werken van Marx, Engels en Lenin.
Analyse van het ACTUEEL karakter van China, op basis van teksten, documenten en analyses van de CCP zèlf.
De huidige omschrijving de de Chinese Communistische Partij maakt over het actuele “socialisme met Chinese karakteristieken” is gebaseerd op de analyse die gemaakt werd op Derde Plenaire Zitting van het 11de CC in 1978. Die resulteerde uiteindelijk in de Resolutie aangenomen op de 6e Plenaire Zitting van het 11de CC.
Een “parafrase” van DEZE resolutie (Het Denken-Xi Jinping?) resulteerde in de uitwerking van de Resolutie van november 20211, waarin we kunnen lezen :De partij stelde op haar Achtste Nationale Congres dat de belangrijkste tegenstelling in China niet langer de tegenstelling was tussen de arbeidersklasse en de bourgeoisie, maar veeleer die tussen de vraag van het volk naar snelle economische en culturele ontwikkeling en de realiteit dat de economie en cultuur voldeed niet aan de behoeften van de mensen. Daarom was de belangrijkste taak voor de natie om zich te concentreren op het ontwikkelen van de productiekrachten en het realiseren van industrialisatie om geleidelijk aan de groeiende materiële en culturele behoeften van de mensen te voldoen. De partij riep de mensen op hun inspanningen te verdubbelen om China stap voor stap op te bouwen tot een sterk socialistisch land met moderne landbouw, industrie, nationale defensie en wetenschap en technologie, en het leidde hen bij het uitvoeren van grootschalige socialistische constructies over de hele linie .(…) …. de juiste lijn die op het Achtste Nationale Congres van de partij werd aangenomen, werd niet volledig bevestigd. Er werden fouten gemaakt zoals de Grote Sprong Voorwaarts en de volkscommunebeweging, en de reikwijdte van de strijd tegen rechtsen werd ook veel te breed gemaakt. Geconfronteerd met een ernstige en complexe externe omgeving in die tijd, maakte de partij zich grote zorgen over het consolideren van de socialistische staatsmacht van China en deed ze een breed scala aan inspanningen in dit opzicht. De theoretische en praktische fouten van kameraad Mao Zedong met betrekking tot de klassenstrijd in een socialistische samenleving werden echter steeds ernstiger, en het Centraal Comité slaagde er niet in deze fouten op tijd recht te zetten. Onder een volkomen verkeerde inschatting van de heersende klassenverhoudingen en de politieke situatie in de partij en het land, lanceerde en leidde kameraad Mao Zedong de Culturele Revolutie. De contrarevolutionaire kliekjes van Lin Biao en Jiang Qing profiteerden van de fouten van kameraad Mao Zedong en pleegden vele misdaden die rampspoed brachten voor het land en de mensen, wat resulteerde in tien jaar van binnenlandse onrust die de partij, het land en de mensen de grootste verliezen en tegenslagen hebben geleden sinds de oprichting van de Volksrepubliek. (…) Na de derde plenaire zitting van het 11e Centraal Comité hebben Chinese communisten, met kameraad Deng Xiaoping als hun belangrijkste vertegenwoordiger, de hele partij en de hele natie verenigd en geleid bij het uitvoeren van een grondige evaluatie van de ervaring en geleerde lessen sinds de oprichting van de Volksrepubliek. Op deze basis, en door zich te concentreren op de fundamentele vragen van wat socialisme is en hoe het op te bouwen en lessen te trekken uit de geschiedenis van het wereldsocialisme, hebben ze de Deng Xiaoping-theorie opgesteld en hun inspanningen gewijd aan het bevrijden van geesten en het zoeken naar waarheid van feiten. De historische beslissing werd genomen om de focus van de partij en het werk van het land te verleggen naar economische ontwikkeling en om de hervorming en openstelling te lanceren. (...) Na de vierde plenaire zitting van het 13e Centraal Comité hebben de Chinese communisten, met kameraad Jiang Zemin als hun belangrijkste vertegenwoordiger, de hele partij en de hele natie verenigd en geleid in het handhaven van de basistheorie en -lijn van de partij, waardoor hun begrip van wat socialisme is en hoe het te bouwen, en wat voor soort partij te bouwen en hoe het te bouwen. Op basis hiervan vormden ze de Theory of Three Represents. (…) De partij maakte duidelijk dat de belangrijkste tegenstelling in de Chinese samenleving was dat de onderontwikkelde sociale productie van China niet in staat was te voorzien in de steeds groter wordende materiële en culturele behoeften van de mensen, en daarom was de centrale taak van de partij om deze tegenstelling op te lossen. Op basis hiervan stelde de partij het doel naar voren om China op te bouwen tot een redelijk welvarende samenleving. De partij herstelde en formuleerde een reeks correct beleid op alle werkterreinen, en begon het proces van het bijstellen van de nationale economie. Onder leiding van de partij werden uitgebreide stappen ondernomen om de zaken ideologisch, politiek en organisatorisch recht te zetten, en er werden uitgebreide inspanningen geleverd om het onrecht dat werd geleden door degenen die onrechtvaardig, valselijk en ten onrechte werden beschuldigd, te herstellen en om sociale relaties te reguleren. De goedkeuring van de resolutie over bepaalde vragen in de geschiedenis van onze partij sinds de oprichting van de Volksrepubliek China markeerde de succesvolle afronding van de inspanningen van de partij om haar leidende beginselen recht te zetten.(...) De introductie van het systeem van verantwoordelijkheid voor huishoudcontracten in plattelandsgebieden betekende de eerste doorbraak in de hervorming van China, er werden geleidelijk verdere stappen gezet om de economische structuur in de steden te hervormen en vervolgens werden er over de hele linie hervormingsinitiatieven doorgevoerd. Deze hervorming, gericht op de ontwikkeling van een socialistische markteconomie, gaf een groter en breder spel aan de fundamentele rol van de markt bij de toewijzing van middelen, terwijl de fundamentele economische en inkomensdistributiesystemen van China werden gehandhaafd en verbeterd. (...) De hele partij moet het marxisme-leninisme, het Mao Zedong-denken, de Deng Xiaoping-theorie, de theorie van drie representaties en de wetenschappelijke kijk op ontwikkeling hooghouden en de Xi Jinping-gedachte over socialisme met Chinese kenmerken voor een nieuw tijdperk volledig implementeren. We moeten marxistische standpunten, gezichtspunten en methoden gebruiken om de trends van de tijd waar te nemen, te begrijpen en te sturen, en ons begrip van de wetten die ten grondslag liggen aan het bestuur door een communistische partij, de opbouw van het socialisme en de ontwikkeling van de menselijke samenleving voortdurend verdiepen.2
Er werden fouten gemaakt zoals de Grote Sprong Voorwaarts en de volkscommunebeweging, (….) De theoretische en praktische fouten van kameraad Mao Zedong met betrekking tot de klassenstrijd in een socialistische samenleving werden echter steeds ernstiger, (….) Onder een volkomen verkeerde inschatting van de heersende klassenverhoudingen en de politieke situatie in de partij en het land, lanceerde en leidde kameraad Mao Zedong de Culturele Revolutie.(…) fouten van kameraad Mao Zedong (….) die de partij, het land en de mensen de grootste verliezen en tegenslagen hebben geleden sinds de oprichting van de Volksrepubliek.
Een formuleren van ongefundeerde, niet beargumenteerde, niet door feiten bewezen en historisch niet bewezen “oorzaken” die gesteld worden “fout” te zijn en “het volk” grote verliezen bracht: De Grote Sprong Voorwaarts, de uitbouw van volks-communes, de klassenstrijd blijven voeren onder het socialisme.
Gelijkaardig aan burgerlijke, anticommunistische analyses die wat in de Xi Jinping-tekst als fouten wordt voorgesteld die verbeterde en bestreden zijn door het HUIDIGE “socialisme met Chinese karakteristieken” zijn voor de burgerlijke anticommunisten juist dè karakteristieken van het communisme en die vandaag nog “het karakter van het Chinees socialisme(communisme) bepalen”.
Daar waar Xi jinping spreekt van de “verliezen en rampspoed voor het volk… door fouten van kameraad Mao Zedong” spreekt de anticommunistische burgerij van “Mao is, met de Grote Sprong Voorwaarts verantwoordelijk voor...MINSTENS 30 miljoen doden...”.
In beide gevallen is er sprake van geschiedenisvervalsing, het uiten van een subjectieve (burgerlijke ideologie) niet-geargumenteerde opvatting. (dit zullen we bewijzen met documenten van de Chinese Communistische Partij zèlf)
Wat wel opvalt, is dat de Xi Jinping-denken-tekst – zoals ALLE teksten van de CPC NA 1978 de “Derde Plenaire Zitting van het 11de Centraal Comité van 1978” als keerpunt beschouwt: “een belangrijk keerpunt van verstrekkende betekenis in de geschiedenis van de Partij sinds de stichting van de Chinese Volksrepubliek, en het moment dat de Culturele Revolutie volledig verworpen werd.”
Xi Jinping zegt nu de besluiten van die Derde Plenaire Zitting van het 11de CC toe te passen door de Resolutie over Bepaalde Vraagstukken in de Geschiedenis van Onze Partij sinds de Stichting van de Chinese Volksrepubliek van de zesde plenaire zitting van het 11de Centraal Comitté in 1981 toe te passen.
De Resolutie (van 2021 – het zogenaamde “Denken Xi Jinping”) wordt (schijnbaar) a-politiek waar zij stelt “... onrecht dat werd geleden door degenen die onrechtvaardig, valselijk en ten onrechte werden beschuldigd, te herstellen...”.
Er is (was) blijkbaar geen foute burgerlijke LIJN die werd bestreden en waarbij bij degenen die onverbeterlijk waren, werden opgesloten, er was blijkbaar geen intrige en verraad (zoals het naar buiten communiceren van interne tegenstellingen in de partij )? …
Maar wat dan wèl de concrete inhoud was van die “valse onterechte beschuldigingen waarmee sommigen (als PERSOON?) werden geviseerd”, wordt niet vermeld.
“De introductie van het systeem van verantwoordelijkheid voor huishoudcontracten in plattelandsgebieden betekende de eerste doorbraak in de hervorming van China, (...) gericht op de ontwikkeling van een socialistische markteconomie...” betekende (zoals we verder zullen zien):
De wareneconomie ( als “rest” of “erfenis” van de vorige maatschappij…) doen ontwikkelen ten koste van de ontwikkeling van de plan-economie. De “verantwoordelijkheid voor huishoudcontracten” betekent (binnen een WAREN-economie) de individuele (of “gezins-”) landbouwbedrijven doen onderwerpen aan onderlinge (kapitalistische) concurrentie.
De ongelijke ontwikkeling (betere uitgangspositie – beter materiaal, betere gronden,…..) zorgt dan voor een dynamiek van... opgeven van het bedrijf (als inkomstenbron) en de overgaan tot de verkoop van de “arbeidskracht” als inkomstenbron. Dit is te vergelijken met, zoals dat bij boeren gebeurde (en nog gebeurt) onder …. het kapitalisme (Lees hierover hoofdstuk 24 “De zogenaamde oorspronkelijke accumulatie” in Het Kapitaal, deel 1).
In China gaf dat aanleiding van het ontstaan van verschillende honderden miljoenen “interne migranten” die nu zo het grootste deel vormen van de arbeidersklasse in China….
Er worden punten aangehaald in deze Resolutie die we hier vermelden, maar die verderop besproken worden:
1. De belangrijkste taak (sinds het 8e congres in 1958) voor de natie (of de CCP) was (is) de ontwikkeling van de productiekrachten
2. De beschuldiging van “contrarevolutionaire kliekjes van Lin Bao en Jiang Qing (ooit partij-kaders) die misdaden begingen” tegenover “het onrecht herstellen dat werd geleden door degenen (ook partijkaders bv Peng Duhai en Liu Chao-chi) die onrechtvaardig, valselijk en ten onrechte werden beschuldigd herstellen, zonder dat enige concrete uitgewerkte argumenten en/of bewijzen worden aangevoerd”….
3. De overgang van communistische partij is de voorhoede van het proletariaat naar (de “Theory of Three Represents”) de communistische partij van héél het volk ...
De Resolutie van 2021 (het "Xi Jinping-denken ...) is een "parafrase van de Resolutie van de Zesde Zitting van het 11de CC in 1981
Door
nu de Resolutie
van de zesde zitting van het 11de CC3
te bespreken, zullen we aantonen hoe het 11de Centraal Comité
(verkozen op het 11de congres van de CCP, en en dat dus statutair
moest waken over de toepassing van de lijn van dat congres waarop ze
verkozen is!) de partij een burgerlijke lijn wist op te leggen
gebaseerd op leugens en vervalsingen van haar eigen geschiedenis en
van de geschiedenis van de Chinese revolutie en van de opbouw van het
socialisme. We zullen ook aantonen dat dit document geformuleerd is
met een dogmatische opvatting van toepassen van het marxisme. En wat
meer is, een
verwerpen van, en een ideologisch ingaan TEGEN het 11de congres van
de CCP!
We
kunnen spreken van zowel revisionisme tov het marxisme als van
HISTORISCH revisionisme.
Wij
zullen ons hierbij ook baseren op het document geschreven door een
econoom, lid of kader Xue
Muqiao,
binnen de CCP : China’s
Socialist Economy.4
Dit boek is uitgegeven door de “Foreign
Languages Press” om naar het buitenland de politiek “Hervorming
en Opening”
te verdedigen en te verantwoorden.
Met deze laatste tekst, maar ook met andere teksten van de Chinese Communistische Partij zèlf zullen we aantonen dat ” De introductie van het systeem van verantwoordelijkheid voor huishoudcontracten in plattelandsgebieden betekende de eerste doorbraak in de hervorming van China, (...) gericht op de ontwikkeling van een socialistische markteconomie” betekent, het AFBREKEN wat er in opbouw was van socialistische plan-economie, een HERSTEL van volle werking van de waren-economie (waarvan het kapitalisme de hoogste vorm van is ….), en allereerst de (her-)invoering van kapitalistische productieverhoudingen in de landbouw, die een “scheiding” teweegbracht tussen honderden miljoenen “producenten” (boeren) en hun “productiemiddelen” (zijn – of dat van het gezin – landbouw-bedrijf), omdat de verkoop van hun producten niet meer genoeg inkomen verschafte, en hen ertoe verplichtten om hun “arbeidskracht” te verkopen en als “interne migranten-werkers” het grootste deel van de huidige Chinese arbeidersklasse uit te maken.
De volledige titel van de Resolutie van de 6e zitting van het 11de CC ( zoals gebruikt in de rest van de tekst) is:
Resolutie over bepaalde vragen in de geschiedenis van onze partij sinds de oprichting van de Volksrepubliek China Herziening van de geschiedenis van de achtentwintig jaar vóór de oprichting van de Volksrepubliek (Aangenomen door de Zesde Plenaire zitting van het elfde Centraal Comité van de Communistische Partij van China op 27 juni 1981) 5
In een volgend artikel zal ik deze Resolutie van de 6e zitting van het 11e CC bespreken en analyseren. Zij vormt de politieke en ideologische basis van de “Hervorming en Opening” en de uitbouw van wat de Chinese Communistische Partij vandaag nog steeds “het socialisme met Chinese karakteristieken” noemt.
1http://english.chinamil.com.cn/view/2021-11/17/content_10108612.htm - Full Text: "Resolution of the CPC Central Committee on the Major Achievements and Historical Experience of the Party over the Past Century". Source: Xinhuanet, Editor: Li Jiayao, Time: 2021-11-17 17:01:14
2http://english.chinamil.com.cn/view/2021-11/17/content_10108612.htm, Full Text: Resolution of the CPC Central Committee on the Major Achievements and Historical Experience of the Party over the Past Century - Source Xinhuanet Editor Li Jiayao, Resolution of the Central Committee of the Communist Party of China on the Major Achievements and Historical Experience of the Party over the Past Century Adopted at the Sixth Plenary Session of the 19th Central Committee of the Communist Party of China on November 11, 2021
3“Resolution on Certain Questions in the History of Our Party since the Founding of the People’s Republic of China,” June 27, 1981, (Adopted by the Sixth Plenary Session of the Eleventh Central Committee of the Communist Party of China on June 27, 1981) ;History and Public Policy Program Digital Archive, Translation from the Beijing Review 24, no. 27 (July 6, 1981): 10-39, Te downloaden, à télécharger à: https://digitalarchive.wilsoncenter.org/document/121344
4“China's socialist economy”. First Edition 1981 Revised Edition 1986 ISBN-083SI-1592.5 (Hard Cover) ISBN-098351.1703.0 (Paperback) Copyright 1986 by Foreign Languages Press Published by the Foreign Languages Press, 24 Baiwanzhuang Road, Bering, China. Printed by the L. Rex Offset Printing Co. Ltd. Man Hing Industrial Godown Bldg., 14/F. No.4, Yip Fat St., Wong Chuk Hang, Hong Kong. Distributed by China International Book Trading Corporation (Guoji Shudian), P. 0. Box 399. Beijing, China.
5 Digital Archive - International History Declassified - digitalarchive.wilsoncenter.org, “Resolution on Certain Questions in the History of Our Party since the Founding of the People’s Republic of China,” June 27, 1981, History and Public Policy Program Digital Archive, Translation from the Beijing Review 24, no. 27 (July 6, 1981): 10-39. - http://digitalarchive.wilsoncenter.org/document/121344. Summary: The Chinese Communist Party assesses the legacy and shortcomings of Mao Zedong, criticizes the Cultural Revolution, and calls for Party unity going forward.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten