16-05-2015

Peter Mertens op Negende PVDA-congres (7/2015) zoals Chroestsjow op het 20ste CPSU-congres(1956) over “misdaden van Stalin”

Dit artikel maakt deel uit van de (raam-)analyse: PVDA na het Negende Congres: "...van het bolsjewistische type"?(5e Congres, 1995)

 In het interview in Knack waar Peter Mertens onder meer zei:”Politiek gezien zou je ons het Syriza aan de Schelde kunnen noemen. Net zoals de SP het Syriza van boven de Moerdijk is”, vermeldde hij ook “dat wij de misdaden van Stalin, of het militaire regime in Noord-Korea veroordelen is niet nieuw. En op ons congres later dit jaar zullen we dat nog eens herhalen.”.1
In juni 2014 kon men op Apache nog lezen:

Dat negende congres wordt een belangrijke oefening voor de PVDA. Voorlopig staat het gepland aan het einde van het jaar. Er moet een duidelijke invulling worden gegeven aan het Socialisme 2.0, waar de partijleden het liefste over spreken. Ontegensprekelijk zal de partij wederom de vraag krijgen om in heldere bewoordingen afstand te nemen van haar verleden en haar verbondenheid met het Noord-Koreaanse en andere communistische regimes.De partijtop beweert graag dat zij dat jaren geleden al deed, maar medestichter (en onder meer oprichter van Geneeskunde Voor het Volk) Kris Merckx verwacht veel meer duidelijkheid op het congres. (...) “We zullen nu duidelijk moeten maken welke lessen we hebben getrokken uit de socialistische experimenten van de vorige eeuw en degene die nog steeds bezig zijn. Daar is het de vorige keer niet over gegaan. Ik ben er een grote voorstander van dat die oefening grondig wordt gemaakt en dat er eindelijk klaarheid wordt geschept.”
Voorzitter Peter Mertens loopt daar niet echt warm voor. “Voor mijn part mogen er enkele resoluties worden gestemd over ons verleden”, zegt hij. “Maar ik heb mij er ondertussen bij neergelegd dat we daar nog vijf of tien jaar mee achtervolgd zullen worden.” Wat zal er dan wel op het congres worden besproken? Mertens: “We zullen de vernieuwingsoperatie evalueren. Ik hoop dat die onverminderd wordt doorgezet. Er moeten ook meer jongeren en vrouwen in de leiding worden verkozen. Ongeveer de helft van de mensen die aan dat congres zullen deelnemen, zullen trouwens voor de eerste keer naar een congres van onze partij komen. Dat zal geen besloten aangelegenheid worden van oudgedienden.”2

 Kris Merckx leidt aan geheugenverlies en weet niet meer dat de PVDA deze “grondige oefening” al eerder deed. (zie verder)
Peter Mertens weer het wel....daarom dat hij niet voor een “grondige oefening” is, maar eerder voor “enkele resoluties” terzake ....Het zijn alleen de “oudgedienden” zijn die nog de ooit ingenomen standpunten terzake nog kennen. Het groot deel van de congresgangers zullen tenslotten mensen zijn die “voor de eerste keer naar een congres komen”....en weten NIETS over het concrete vroegere standpunten. Ook vreest hij dat hij wel eens “de nieuwe Chroestsjow” genoemd zou kunnen worden (door “oudgedienden”?), of erger, als hij, uiteindelijk omwille van de goede relaties met (anti-communistisch) “links”, na nu “de verloochening van Stalin” misschien verplicht wordt tot een ..... “eerherstel van Trotsky”?

In 1976 werd bij de VZW “Proletariese Opvoeding” (dat zich ontwikkelde tot het latere “Uitgeverij EPO”) het boek uitgegeven “De Polemiek – over de algemene lijn van de internationale kommunistiese beweging”. Er werd aangeraden aan alle leden van AMADA (en later van de PVDA) zich dit boek aan te schaffen en te bestuderen. Het boek werd ook gebruikt op interne vormingen. Het bewijs? Mijn exemplaar is nog gekaft.... zoals de richtlijn dit gebood. Want vormingen werden soms gegeven op plaatsen die niet openlijk aangevraagd waren hiervoor. Daarom moesten alle meegenomen partijbrochures en marxistische en/of revolutionaire boeken, die dienden bij de te krijgen vorming, “neutraal” gekaft zijn.
Hieruit enkele stukken:

Stalin was een strijder tegen het tsarisme en maakte propaganda voor het marxisme tijdens het leven van Lenin. Later werd hij lid van het Centraal Comité van de Bolsjewistische partij die werd geleid door Lenin en hij nam deel aan de strijd die uitmondde in de revolutie van 1917. Na de Oktoberrevolutie streed hij voor de verdediging van de resultaten van de proletarische revolutie. Stalin leidde de C.P.S.U. en het volk van de Sowjet-Unie na Lenin's dood en hij streed vastberaden tegen binnenlandse en buitenlandse vijanden. Hierdoor beschermde en consolideerde hij het voortbestaan van de eerste socialistische staat van de gehele wereld.
Stalin leidde de C.P.S.U. en het volk van de Sowjet-Unie bij het vasthouden aan de politiek van industrialisatie op , socialistische grondslag en van de collectivisering van de landbouw, waardoor grote successen werden behaald en grote vorderingen gemaakt op de weg naar een socialistische maatschappij en socialistische opbouw. Stalin leidde de C.P.S.U. en het volk van de Sowjet-Unie en het Sowjet-Leger in een zware en bittere worsteling die eindigde in de grote overwinning in de oorlog tegen de fascisten.
Stalin verdedigde en ontwikkelde het marxisme-leninisme in de strijd tegen verschillende vormen van opportunisme, tegen de vijanden van Lenin, tegen de Trotskisten, de volgelingen van Zinoviev, Bukharin en andere agenten van de bourgeoisie.
Stalin heeft op onvergetelijke wijze bijgedragen in de successen van het internationale communisme en een groot aantal theoretische werken geschreven, die evenzovele onsterfelijke marxistisch-leninistische geschriften zijn. Stalin leidde de C.P.S.U. en de regering van de Sowjet- Unie door het volgen van een buitenlands beleid dat over : het geheel genomen in overeenstemming was met de beginselen van het proletarisch internationalisme en hij heeft daarmee in hoge mate steun verleend aan de revolutionaire strijd van alle volken, ook het Chinese volk. Stalin stond vooraan in de loop der geschiedenis, hij gaf leiding aan historische worstelingen en hij toonde zich te allen tijde een onverzoenlijke vijand van de imperialisten en alle reactionairen.
Stalin's activiteiten waren ten nauwste verbonden met de strijd van de grote C.P.S.U. en het grote Sowjet-volk en zijn voor altijd onafscheidelijk verbonden met de revolutionaire strijd van de volken der gehele wereld.
Stalin's leven was dat van een groot marxist-leninist en een groot proletarisch en revolutionair strijder. Het is juist dat terwijl hij zeer verdienstelijke daden verrichtte voor het volk van de Sowjet-Unie en de internationale communistische beweging, hij ook bepaalde fouten maakte, sommige van principiële aard, sommige van practische aard. Sommige fouten waren practisch onvermijdelijk, andere weer hadden kunnen worden vermeden en sommige waren nauwelijks te vermijden in tijden toen de dictatuur van het proletariaat geen enkel voorbeeld had om van te leren.
In sommige opzichten week Stalin af van de leer van het dialectisch materialisme en verviel hij soms tot een metafysische en subjectivistische benadering van bepaalde problemen ten gevolge waarvan hij soms geen contact met de werkelijkheid en met de massa meer had. Bij moeilijkheden binnen en buiten de partij maakte hij zich bij bepaalde gelegenheden en ten aanzien van bepaalde kwesties schuldig aan het niet nauwkeurig onderscheiden van twee soorten tegenstellingen die essentieel verschillend zijn, tegenstellingen tussen onszelf en de vijand en tegenstellingen onder het volk en daarbij verwarde hij ook de verschillende methoden die nodig waren om tot een oplossing te komen. Ten tijde van de door Stalin onderdrukte contrarevolutie werden vele contrarevolutionairen, die straf verdienden, inderdaad ook gestraft. In 1937 en 1938 werd de fout gemaakt de onderdrukking van contrarevolutionairen een te grote uitbreiding te geven. Op het gebied van de organisatie van partij en regering paste hij niet volledig de beginselen van het proletarisch democratisch centralisme toe en tot op zekere hoogte handelde hij zelfs in strijd hiermee. Op het gebied van de betrekkingen met zusterpartijen en bevriende landen maakte hij enkele fouten. Hij gaf ook wel eens slechte adviezen binnen het kader van de internationale communistische beweging en deze fouten benadeelden de Sowjet-Unie en de internationale communistische beweging.
Stalin's verdiensten en fouten dienen te worden gezien in het licht van de historischobjectieve realiteit en een vergelijking tussen de twee toont aan, dat zijn verdiensten groter waren dan zijn fouten. (...)
Door Stalin te verdedigen, verdedigt de Communistische Partij van China zijn goede kanten, de roemrijke geschiedenis van de strijd van de eerste staat waar de dictatuur van het proletariaat werd gevestigd, die het resultaat was van de Oktober-revolutie. Onze partij verdedigt ook de roemrijke geschiedenis van de strijd van de C.P.S.U. en zij verdedigt ook het prestige van de internationale communistische beweging voor het forum van de werkende klassen van de gehele wereld. Om kort te gaan, onze partij verdedigt de theorie en de praktijk van het marxisme-leninisme. En de Chinese communisten zijn niet de enigen, die dit doen; alle communisten, die het marxisme-leninisme toegewijd zijn, alle onwrikbare revolutionairen en alle mensen, die eerlijk en te goeder trouw zijn, hebben dit gedaan.(...)
Maar daar sommige van de verkeerde ideeën van Stalin door bepaalde Chinese kameraden werden aanvaard en toegepast, ligt de verantwoordelijkheid hiervoor bij ons, Chinese communisten. In onze strijd tegen de opportunisten van « links » en « rechts » critiseerde onze partij dus uitsluitend onze eigen, zich aan dwalingen schuldig makende kameraden en gaf nooit Stalin de schuld. Het doel van onze kritiek was duidelijk onderscheid te maken tussen goed en kwaad, lering te trekken uit een en ander en de zaak van de revolutie te bevorderen. (....)
Wat is nu de houding geweest van kameraad Chroestsjow en andere leiders van de C.P.S.U. ten opzichte van Stalin sedert het 20ste Congres van de C.P.S.U. ? Zij hebben geen volledige en diepgaande historische en wetenschappelijke analyse gemaakt van zijn levensloop en zijn werk, maar hebben hem volkomen verguisd zonder enig onderscheid te maken tussen goed en kwaad.
Zij hebben Stalin niet behandeld als een kameraad maar als een vijand. Zij hebben niet de methode van kritiek en zelfkritiek gebruikt om daar ervaring uit te putten, maar gaven Stalin de schuld van alle fouten of schreven hem fouten toe die zij op willekeurige wijze voor dit doel verzonnen. Zij hebben geen feiten naar voren gebracht en hierop logisch doorgeredeneerd, maar hebben demagogische aanvallen op hem gedaan om de opinie van het volk te vergiftigen.
Chroestsjow heeft beledigende taal gesproken over Stalin, hem een « moordenaar », een « misdadiger », een « bandiet », een « gokker », een « despoot van het soort van Iwan de Verschrikkelijke », de « grootste dictator van de Russische geschiedenis een « gek » en een « idioot » genoemd.(...)
Chroestsjow heeft Stalin belasterd door hem « de grootste dictator in de Russische geschiedenis » te noemen. Betekent dit niet dat het Russische volk dertig jaar lang heeft geleefd onder de * tirannie » van « de grootste dictator van de Russische geschiedenis » en niet onder het socialistische systeem ? Het grote Sowjet-volk en de revolutionaire volken van de gehele wereld verwerpen deze laster volkomen ! Chroestsjow heeft Stalin «een despoot van het soort van Iwan de Verschrikkelijke» genoemd. Betekent dit niet dat de ervaringen die de grote C.P.S.U. en het grote Sowjetvolk gedurende dertig jaar hebben opgedaan ten behoeve van de volken van de gehele wereld niet die waren van de dictatuur van het proletariaat maar die van een leven onder het juk van een feodale « despoot » ? Het grote Russische volk, de Russische communisten en de marxist-leninisten over de gehele wereld verwerpen deze laster volkomen. Chroestsjow heeft Stalin ook een « bandiet » genoemd. Betekent dit niet dat een « bandiet » lange tijd aan het hoofd heeft gestaan van het eerste socialistische land ter wereld ? Het grote Russische volk en de revolutionaire volken overal ter wereld verwerpen deze laster volkomen !
Chroestsjow heeft Stalin een « gek » genoemd. Betekent dit niet dat de C.P.S.U., die gedurende tientallen jaren een heldhaftige revolutionaire strijd heeft gevoerd, een stommeling en een « gek » tot leider had? De Russische communisten en alle marxistleninisten verwerpen deze laster volkomen! Chroestsjow heeft Stalin een « idioot » genoemd. Betekent dit niet dat het grote Russische leger, dat zegevierde 'in de anti-fascistische oorlog, een « idioot ». tot opperbevelhebber had ? De roemrijke Sovjet-bevelhebbers en soldaten en alle antifascistische strijders over de gehele wereld verwerpen deze laster volkomen ! Chroestsjow heeft Stalin een « moordenaar » genoemd. Betekent dit niet dat de internationale' communistische beweging gedurende tientallen jaren een « moordenaar » tot leermeester heeft gehad ? De communisten van de gehele wereld, de Russische communisten meegerekend, verwerpen deze laster volkomen! Chroestsjow heeft Stalin een « gokker » genoemd. Betekent dit niet dat de revolutionaire volken een « gokker » als banierdrager in de strijd tegen het imperialisme en de reactie hadden? Alle revolutionaire volken ter wereld, de Russen inbegrepen, verwerpen deze laster volkomen. (...)
Als zijn geheugen niet al te slechts is, zou Chroestsjow zich moeten herinneren, dat hij zelf tijdens een massabijeenkomst in Moskou in januari 1937 terecht diegenen veroordeelde, die Stalin hadden aangevallen. Chroestsjow zei : « Door hun hand op te heffen tegen kameraad Stalin, hieven zij hun hand op tegen ons allen, tegen de arbeidende klasse en de arbeidende mensheid ! Door hun hand op te heffen tegen kameraad Stalin hieven zij de hand op tegen de leer van Marx, Engels en. Lenin ». Chroestsjow zelf heeft Stalin herhaaldelijk ten zeerste geprezen als « een intiem vriend en wapenbroeder van de grote Lenin », als « het grootste genie, de grootste leermeester en leider der mensheid », en « de grote, altijd zegevierende maarschalk », als « de oprechte vriend van het volk » en als zijn « eigen vader. (...)
Als zijn geheugen hem niet in de steek laat, moet Chroestsjow zich natuurlijk herinneren dat hij gedurende de periode van Stalin's leiderschap hij, Chroestsjow, buitengewoon actief was in het steunen en uitvoeren van de toen gevolgde politiek van het uit de weg ruimen van contrarevolutionairen. (...)
Chroestsjow zei verder : « Ach, als Stalin maar tien jaar eerder gestorven was ! » Zoals iedereen weet, stierf Stalin in 1953. Tien jaar eerder zou dus 1943 zijn geweest, het jaar toen de Sowjet-Unie het tegenoffensief inzette in de grote vaderlandse oorlog. Wie wilde in die dagen dat Stalin zou sterven ? Hitler !
Het is niets nieuws in de geschiedenis van de internationale communistische beweging dat de vijanden van het marxisme-leninisme de leiders van het proletariaat belasteren en beschimpen in een poging de proletarische zaak te ondermijnen door middel van de een of andere leuze zoals bijvoorbeeld « de strijd tegen de persoonsverheerlijking ». Tijdens het tijdperk van de Eerste Internationale gebruikte de intrigant Bakoenin dezelfde taal om Marx te beschimpen. Eerst, om het vertrouwen van Marx te winnen, schreef hij hem « Ik ben Uw volgeling en ik ben daar trots op ». Later, toen hij had gefaald in zijn samenzwering die er op gericht was de leiding van de Eerste Internationale aan zich te trekken, ontzag hij zich niet Marx te beledigen en te zeggen « daar hij een Duitser en een Jood is, is hij van top tot teen een autoritair iemand» en een « dictator ».
Gedurende de periode van de Tweede Internationale gebruikte de renegaat Kautsky soortgelijke taal om Lenin te beschimpen. Hij belasterde Lenin door hem te vergelijken met « de god der monotheïsten » die het marxisme had « teruggebracht tot de status niet alleen van een staatsgodsdienst, maar ook van een middeleeuws of oosters geloof ». Tijdens de Derde Internationale bezigde de renegaat Trotzky ook dit soort taal tegen Stalin. Hij zei dat Stalin een « despoot » was en dat » de bureaucraat Stalin het beginsel van de leidersverering verspreidde, waarbij de leider als een heilige moest worden beschouwd ».»
De revisionistenkliek van Tito gebruikt in onze tijd ook soortgelijke taal om Stalin te besmeuren, waarbij Stalin wordt afgeschilderd als een » dictator » in een « systeem van absolute persoonlijke macht ». (...)
De opportunisten zijn er in de geschiedenis van de internationale communistische beweging niet in geslaagd het werk van Marx, Engels of Lenin ongedaan te maken door laster en beledigingen, en zo zal Chroestsjow er ook niet in slagen door middel van laster, Stalin's nagedachtenis te onteren.
Lenin heeft eens gezegd dat een bevoorrechte positie nooit een garantie is dat een lastercampagne ingang vindt.3

Benieuwd welke klaarheid Kris Merckx hier nog bij kan verschaffen, en hoe Peter Mertens een resolutie hiertegen kan gestemd doen krijgen? ....Zullen “oudgedienden” dan nog braafjes IN de PVDA blijven (.... omwille van hun pensioen als ooit “vrijgestelde” misschien?), ofwel AFSPLITSEN of UITREDEN, ofwel BUITEN GESMETEN worden of anders dan maar Peter Mertens (en zijn anti-communistische fractie) zélf BUITEN SMIJTEN en de PVDA doen terugkeren naar de oorspronkelijke communistische ideologie, politieke lijn en organisatie-principes.

1http://www.knack.be/nieuws/belgie/peter-mertens-wij-zijn-het-syriza-aan-de-schelde/article-normal-528617.html, Peter Mertens: 'Wij zijn het Syriza aan de Schelde', Jan Herregods Redacteur Knack.be, 27/01/15 om 16:42 - Bijgewerkt om 17:00
2https://www.apache.be/2014/06/05/kris-merckx-wil-dat-pvda-klaarheid-schept-over-verleden/?sh=fae9ad1-2191, KRIS MERCKX WIL DAT PVDA KLAARHEID SCHEPT OVER VERLEDEN

3DE KWESTIE STALIN (Open brief van de Chinese communistische partij aan de communistische partij van de Sovjet Unie)
Peking, 13 september (1963) Uit “De Polemiek – over de algemene lijn van de internationale kommunistiese beweging”, VZW “Proletariese Opvoeding” 1976.
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)