07-12-2022

De KKE over de ideologisch-politieke confrontatie op de 22e internationale bijeenkomst van communistische en arbeiderspartijen en over de 'truc' van het 'anti-Russische' en 'pro-Russische' gevoel.

Over de ideologisch-politieke confrontatie op de 22e internationale bijeenkomst van communistische en arbeiderspartijen en over de 'truc' van het 'anti-Russische' en 'pro-Russische' gevoel.


De discussie over de resultaten van de Internationale Ontmoeting van Communistische Partijen en Arbeiderspartijen (IMCWP) in Havana gaat door.
Sommige krachten en zelfs burgerlijke kranten probeerden de resultaten van de IMCWP door hun eigen prisma te interpreteren. Zo sprak de Russische Nezavisimaya Gazeta van “een splitsing in de internationale linkse beweging” in Havana als gevolg van de Russische “speciale militaire operatie”, zoals de Russische media verwijzen naar de oorlog in Oekraïne. Het eerste dat opvalt is de overduidelijke haast van deze krant om zelfs de titel IMCWP te vervangen door de saaie en smakeloze 'internationale linkse beweging'.

In werkelijkheid trapt de Russische burgerlijke krant een open deur open, aangezien er - zoals de KKE verschillende keren heeft opgemerkt - een felle ideologisch-politieke confrontatie plaatsvindt binnen de internationale communistische beweging (ICM) over veel belangrijke kwesties. We hebben gesproken over de ideologisch-politieke crisis in de gelederen van de ICM, evenals over de noodzaak van haar revolutionaire hergroepering.

De confrontatie binnen de ICM heeft, zoals de KKE al vaak heeft benadrukt, vele aspecten. Er vindt bijvoorbeeld plaats:

Tussen de partijen die de coöptatie van de CP's in 'bredere linkse progressieve allianties' steunen en degenen die strijden voor het behoud van de ideologisch-politieke onafhankelijkheid van de CP's en het versterken van hun banden met de arbeidersklasse en de volkslagen.
Tussen de partijen die vast blijven zitten in de oude strategie van “fasen naar socialisme” en de deelname aan burgerlijke “linkse”, “anti-neoliberale”, “progressieve” en “centrumlinkse” regeringen steunen BINNEN het kader van het kapitalisme, en degenen die de deelname aan burgerlijke regeringen en de grondgedachte van stadia verwerpen en strijden voor de omverwerping van de kapitalistische barbarij.
Tussen de partijen die het imperialisme exclusief identificeren met de VS of enkele machtige kapitalistische landen van Europa of een agressief buitenlands beleid, en de partijen die gebaseerd zijn op de leninistische opvatting dat imperialisme monopoliekapitalisme is, de hoogste en laatste fase van het uitbuitingssysteem.
Tussen de partijen die menen dat de strijd voor vrede onlosmakelijk verbonden is met een “multipolaire wereld” die zogenaamd de VS zou temmen, die illusies koesteren over een zogenaamd “vreedzame internationale architectuur”, die wordt gepromoot door sociaal-democratie en opportunisten, en de partijen die geloven dat de kapitalistische wereld niet kan worden "gedemocratiseerd", dat ze niet kan ontsnappen aan oorlogen, hoeveel "polen" ze ook heeft, en dat het noodzakelijk is om de strijd voor de omverwerping van het kapitalisme, voor de nieuwe, socialistische samenleving, te versterken.
Tussen de partijen die China beschouwen als een land dat “socialisme opbouwt met Chinese kenmerken” en de partijen die geloven dat er socialistisch principes geschonden zijn in China, waar kapitalistische productieverhoudingen nu de overhand hebben; dat dit een land is van de moderne kapitalistische wereld, dat in feite concurreert met de Verenigde Staten en zijn suprematie in het imperialistische systeem bedreigt.
Er zijn ook andere ernstige zaken waarover een felle ideologische strijd gaande is in de IMCWP's, waaronder de kwestie van de imperialistische oorlog in Oekraïne na de onaanvaardbare Russische invasie. De primeur van de Nezavisimaya Gazeta dus, dat er een “splitsing in de internationale linkse beweging” is ontstaan ​​blijkt een makkie. Wat betreft de houding van partijen die zichzelf omschrijven als “links”, is het vermeldenswaard dat de EP-leden van de “linkse” SYRIZA-partij, samen met de rechtse Nieuwe Democratie (ND) en de sociaal-democratische PASOK, in het Europees Parlement opkomen voor de oprichting van een "mechanisme voor militaire bijstand aan Oekraïne". In het verleden had SYRIZA ook steun verleend aan de uitbreiding van VS-NAVO-bases in Griekenland en de toetreding van nieuwe landen tot de NAVO, kwesties waar de KKE tegen was. 

Wat gebeurde er in Havanna?
Tijdens de IMCWP's wordt ernaar gestreefd gemeenschappelijke standpunten te formuleren, die, indien mogelijk, tot uiting komen in de aanneming van de "Slotverklaring". Natuurlijk blijft dit document het resultaat van een ideologische confrontatie en een samensmelting van standpunten. Iedereen die echter het specifieke document van de 22nd IMCWP leest
 (http://www.solidnet.org/article/22nd-IMCWP-Final-Declaration-of-the-22nd-International-Meeting-of-Communist-and-Workers-Parties/) zal zien dat het vrij is van problematische analyses van “fasen”, van steun voor “linkse en progressieve regeringen”, van “de strijd tegen het neoliberalisme” die de strijd tegen het kapitalisme overschaduwt, van een “multipolaire wereld”, enz. In plaats daarvan benadrukt het de gemeenschappelijke lijn van de strijd van de CP's tegen het kapitalisme, ter ondersteuning van de strijd van het arbeidersvolk, evenals de weg naar de opbouw van de nieuwe, socialistische samenleving.
Tegelijkertijd biedt de IMCWP elke partij de mogelijkheid om haar standpunt kenbaar te maken door middel van haar bijdrage en om resoluties over verschillende kwesties in te dienen of te ondersteunen.

Dus ondanks de verschillende benaderingen die tot uiting komen in de bijdragen van de partijen bij de 22e IMCWP over de oorlog in Oekraïne, bevat de slotverklaring van de 22e IMCWP een specifieke verwijzing naar de situatie in Oekraïne, die de Afdeling Internationale Betrekkingen van het CC van de Communistische Partij van de Russische Federatie (CPRF), vermijdt te vermeldien in haar reactie op Nezavisimaya Gazeta . De referentie luidt als volgt:

3. Als gevolg van de toenemende agressiviteit van het imperialisme en de geopolitieke herschikking die aan de gang is, worden we geconfronteerd met een nieuwe escalatie van de wapenwedloop, de versterking en uitbreiding van de NAVO, de opkomst van nieuwe militaire allianties, de verergering van spanningen en militaire conflicten, zoals die in Oekraïne, de heropleving van het fascisme in verschillende delen van de wereld en de 'koude oorlog' en de dreiging van een nucleair conflict, die we moeten afwijzen.
Bovendien werden twee resoluties ingediend. De eerste werd voorgesteld door de Russische Communistische Arbeiderspartij (RCWP), de CPRF en de Communistische Partij van Oekraïne, en rechtvaardigde en steunde de Russische invasie, waarbij de “antifascistische” voorwendsels werden overgenomen die door de Russische bourgeoisie werden gebruikt voor haar aspiraties. De andere werd naar voren gebracht door de Unie van Communisten van Oekraïne (en niet door de KKE, zoals D. Novikov, vice-voorzitter van de CC van de CPRF beweerde in het artikel van Nezavisimaya Gazeta ). Deze resolutie, die het imperialistische karakter van de oorlog onthult, veroordeelt zowel de reactionaire regering van Oekraïne als de doelstellingen van de Russische bourgeoisie en werd gesteund door de KKE.
 

Over de aanval op de KKE
De afdeling Internationale Betrekkingen van de CPRF, in haar poging om het belang te bagatelliseren van de specifieke resolutie die het imperialistische karakter van de oorlog benadrukt, sluit zich aan bij de auteur van het artikel gepubliceerd in Nezavisimaya Gazeta. Ze nemen allebei hun toevlucht tot de "handige" bewering dat "bijna geen" van de partijen die het ondertekenden, "prestige genieten in hun land". In dezelfde geest sprak G. Afonin, vice-president van de CC van de CPRF, een paar dagen eerder in een interview met Radio Aurora minachtend over de KKE, zeggende dat het slechts 10 parlementsleden heeft en 5-6% in verkiezingen, zich afvragend over “de omvang van zijn invloed in de samenleving” en eraan toevoegend dat “het veel kansen heeft gemist om de linkse en progressieve krachten te verenigen” in Griekenland.

Het bovenstaande laat zien dat de CPRF de ‘invloed’ van andere CP’s lijkt te meten op basis van puur burgerlijke parlementaire criteria, zoals het aantal parlementsleden of het electorale percentage, terwijl het algemeen bekend is dat het electorale percentage van een revolutionaire partij die strijdt voor de omverwerping van het kapitalisme wordt bereikt door harde inspanning, onder de voorwaarden van de dictatuur van het kapitaal. Bovendien hadden zowel de historische koers als de recente ontwikkelingen ons moeten leren dat CP's die geen banden hebben met de arbeidersklasse, de vakbondsbeweging en de strijd van de arbeidersklasse van een land en wier optreden zich alleen beperkt tot het parlement kunnen van de ene op de andere dag verdwijnen, en dit gebeurt ongeacht hun hoge electorale percentage of het grote aantal van hun parlementsleden.

Daarom moet de vice-voorzitter van een partij die in de 29 jaar van haar bestaan ​​geen substantiële bijdrage heeft geleverd aan de ontwikkeling van de vakbeweging in Rusland, vooral in een tijd waarin vakbondsleden worden opgesloten voor hun vakbondsactie, zoals aangezien de voorzitter van de Moskouse koeriersvakbond, Kirill Ukrayinchev, minder verwaand zou moeten zijn. Hij zou de rijke geschiedenis en activiteit van de KKE moeten bestuderen, die een voortrekkersrol heeft gespeeld in de strijd van de arbeidersklasse, de werkende boeren en zelfstandigen, en de jeugd, een feit dat in de voorgaande periode algemeen werd erkend door CPRF-kaderleden. .

Hoe meet de CPRF haar invloed, in een tijd waarin ze, terwijl ze tientallen parlementsleden heeft, de klassenstrijd is vergeten en er nog geen enkel woord van kritiek heeft kunnen uiten tegen de Russische president V. Poetin, die de leider herhaaldelijk heeft aangevallen van de Oktoberrevolutie, VI Lenin en de bolsjewieken? Hoe kan het niet opvallen dat bijna elke belangrijke toespraak van V. Poetin bezaaid is met citaten uit de boeken van de Russische filosoof en grondlegger van het Russische fascisme, I. Ilyin ?
 

Laster tegen de KKE met betrekking tot het “anti-Russische” sentiment
Op verschillende sociale mediaplatforms die de CPRF ondersteunen, wordt de werkelijkheid nog brutaler verdraaid. Er wordt beweerd dat er tijdens de 22e IMCWP twee resoluties zijn ingediend ; een die een “pro-Russisch” sentiment uitdrukt, naar voren gebracht door de twee Russische partijen, en een die een “anti-Russisch” sentiment uitdrukt, gesteund door de KKE.

Hoe komt het echter dat de ene resolutie een 'pro-Russisch' en de andere een 'anti-Russisch' gevoel weergeeft? Het enige criterium voor dit onderscheid is of elke resolutie al dan niet de voorwendsels en keuzes ondersteunt die de Russische bourgeoisie in de imperialistische oorlog heeft gemaakt om haar eigen belangen te vrijwaren.

Kan een resolutie die aanvaardt dat de kinderen van het Russische volk kanonnenvoer worden voor de imperialistische oorlog, beter dienen voor de belangen van de Russische monopolies, die botsen met de Euro-Atlantische monopolies in Oekraïne over de verdeling van grondstoffen, vruchtbare gronden , minerale rijkdom, industriële infrastructuur, arbeidskracht en marktaandelen “pro-Russisch” genoemd worden?

Ondanks het feit dat de beweringen over een "pro-Russisch" en "anti-Russisch" sentiment een misleidende truc zijn, zou men logischerwijs kunnen zeggen dat "pro-Russisch" - in de taal van de CPRF - precies een resolutie is die onthult en steunt de onafhankelijke belangen van de arbeidersklasse en de volkslagen van Rusland, in tegenstelling tot de belangen van de bourgeoisie van het land, haar allianties en de imperialistische oorlog.

Kan een resolutie “anti-Russisch” genoemd worden omdat ze botst met de belangen van de Russische bourgeoisie?

Zo'n redenering is zeer gebrekkig! Laten we het volgende overwegen: De KKE neemt in haar verklaringen en haar bijdragen tijdens de IMCWP ten eerste stelling tegen de plannen en het standpunt van de Griekse burgerlijke regeringen – tegenwoordig de ND en voorheen de regeringen van SYRIZA en PASOK – die, om om de belangen van de reders, de bankiers, de industriëlen en de andere delen van de bourgeoisie te dienen, hebben het land in de val gelokt in de plannen van de imperialistische organisaties van de NAVO en de EU. Kan iemand, behalve de nationalisten, de KKE beschuldigen van een “anti-Griekse houding” omdat ze het niet eens is met en de keuzes van de Griekse burgerlijke partijen en regeringen veroordeelt?
 

Wanneer de KKE mobiliseert tegen de Amerikaanse bases en de strategische overeenkomst met de VS, mobiliseert ze niet tegen het volk en de arbeidersklasse van de VS, wier strijd wordt geëerd door de Griekse communisten die via de immigranten een bijdrage aan hen hebben geleverd om dit land.
Wanneer de KKE zich mobiliseert tegen de aanschaf van Franse wapens en de strategische overeenkomst tussen Griekenland en Frankrijk, doet ze dat omdat ze van mening is dat dit het land betrekt bij nieuwe imperialistische interventies en oorlogen, bijvoorbeeld in de Sahel-regio, en niet omdat ze “anti-Franse” gevoelen heeft. Integendeel, de KKE eert de historische bijdrage van de strijd van de arbeidersklasse in Frankrijk, van de Parijse Commune tot heden.
Wanneer de KKE zich mobiliseert aan de kant van de strijdende havenarbeiders van de haven van Piraeus, die wordt gecontroleerd door het Chinese COSCO-monopolie, wordt ze niet gedreven door “anti-Chinese” gevoelens, maar is ze gericht op de noodzaak om de arbeidersstrijd te ondersteunen voor veilige werkomstandigheden, fatsoenlijke lonen, collectieve arbeidsovereenkomsten, enz.

De KKE, die vasthoudt aan het principe van proletarisch internationalisme, staat aan de kant van de volkeren en de arbeidersklasse van alle landen, tegen de belangen en plannen van de bourgeoisie en imperialistische vakbonden. De KKE staat voor de wederzijds voordelige samenwerking van alle landen en volkeren en verzet zich tegen elke uiting van racisme en elke vorm van xenofobie. 

Een leugen wordt nooit oud
Mensen liegen nooit zoveel als na een jacht, tijdens een oorlog of voor een verkiezing”, zoals het gezegde luidt en in ons geval gelden in ieder geval de laatste twee voorwaarden. Sommige mensen, ook uit ons land, proberen de KKE met modder te gooien en beweren dat ze een “anti-Russisch sentiment” uitdrukt omdat ze vasthoudt aan haar principiële standpunt tegen de imperialistische oorlog. Een leugen heeft echter geen benen, want het is bekend dat de KKE: 

In al die jaren zich heeft hij verzet tegen, heeft benadrukt en aan de kaak gesteld, de gevaren van de uitbreiding van de NAVO met nieuwe landen in richting van de grenzen van Rusland. Het heeft de vorige SYRIZA-regering veroordeeld, die een overeenkomst met Noord-Macedonië heeft gesloten, alleen om toe te treden tot de NAVO en de EU. De KKE veroordeelde ook de ND-regering die het NAVO-lidmaatschap van Zweden en Finland ter stemming voorlegde aan het parlement, waar ook door de andere Euro-Atlantische partijen voor werd gestemd in naam van de vermeende “zelfbeschikking” van de bovengenoemde landen.
Al die jaren heeft de KKE de omsingeling van de Russische Federatie met nieuwe militaire bases en troepen van de VS en de NAVO, ook in ons land, aan de kaak gesteld en ertegen ge-ageerd. Voor het uitbreken van de oorlog had het benadrukt dat door deze ontwikkeling een kruitvat ontstond.
Zij sprak zich uit tegen de patrouilles van de Griekse luchtmacht boven het luchtruim van de Balkanlanden, een duidelijke actie tegen de zogenaamde Russische dreiging.
Al die jaren heeft de KKE de handelsoorlog en de EU-sancties tegen de Russische Federatie in het Grieks en het Europees Parlement aan de kaak gesteld en gestemd en benadrukt dat deze sancties in de eerste plaats de volkslagen treffen, zoals de boeren in ons land.
De KKE heeft benadrukt dat de zogenaamde ontkoppeling van de EU van Russisch aardgas perfect geschikt is voor zowel de afhankelijkheid van de EU van het zeer dure Amerikaanse vloeibaar aardgas als voor de bevordering van "groene" belastingen voor de zogenaamde groene transitie.
De KKE verzette zich tegen en veroordeelde het besluit van de EU en de Griekse regering, aan het begin van de imperialistische oorlog, om de werking van de Russische media te verbieden.
De KKE verzette zich tegen en veroordeelde de beslissing van de EU en de Griekse regering, aan het begin van de imperialistische oorlog, om evenementen met culturele organisaties uit Rusland in ons land te verbieden. 

Natuurlijk kunnen partijen zoals de CPRF, die worden beïnvloed door nationalistische opvattingen en de ideologische constructies van de bourgeoisie, zoals de zogenaamde Russische wereld, volledig steunen, niet anders kan zien dan een "anti-Russisch" sentiment zien in de afwijzing van de voorwendsels gebruikt door de Russische bourgeoisie en in de krachtige veroordeling van zowel het Euro-Atlantische imperialisme als de Russische bourgeoisie.
We reageren met de laatste alinea van de resolutie ingediend door de Unie van Communisten van Oekraïne die de KKE steunde: “ Het is beschamend en misdadig voor communisten over de hele wereld om achter de regeringen van burgerlijke landen aan te lopen en te werken voor de belangen van hun nationale bourgeoisie, om een ​​of ander blok van burgerlijke landen te steunen. Het is onze onveranderlijke taak om arbeiders over de hele wereld te helpen beseffen dat imperialistische oorlogen niet leiden tot de emancipatie van arbeid, integendeel, ze maken het zelfs nog meer tot slaaf; dat in het imperialistische conflict de arbeidersklasse geen bondgenoten heeft onder de heersende kringen, alleen vijanden; dat hun vrienden alleen de proletariërs zijn, ongeacht hun nationaliteit. Het is de plicht van de communisten om het einde van het kapitalisme als zodanig te bewerkstelligen, zowel nationaal als internationaal: een einde maken aan het kapitalisme is een einde maken aan oorlogen. Voor deze nobele zaak, communisten over de hele wereld, verenig u met uw proletariërs!”.

Eliseos Vagenas,
Lid van de CC van de KKE,
Hoofd van de afdeling Internationale Betrekkingen van de CC van de KKE

Gepubliceerd in Rizospastis – Orgaan van de CC van de KKE op 26–27/11/22

Geen opmerkingen:

Een reactie posten