Ludo De Witte, volgens mij moet een onderscheid gemaakt worden tussen antagonistische en niet-antagonistische tegenstellingen....

Dyab, maar ook Ludo, zijn voor mij strijdmakkers (OBJECTIEF) tegen het imperialisme. Maar zowel Ludo als Dyab zullen dit SUBJECTIEF niet zo zien. Zij zullen zichzelf niet zien als anti-imperialisten, hoewel zij duidelijk standpunt innemen en ook strijden tegen bepaald duidelijke aspecten van het imperialisme (of aspecten van de imperialistische burgerlijke ideologie) zoals het kolonialisme of het racisme. Er zullen tussen mij en respectievelijk Dyab en/of Ludo zeker ook verschil van mening zijn en discussiepunten. Maar die staan de eenheid in de strijd niet in de weg.Verschil van mening/opvatting tussen Dyab en Ludo mogen, volgens mij, ook niet opgeklopt worden tot antagonistische tegenstellingen.… en volgens mij wordt dit wel een beetje gedaan door het artikel “Mijn hart bloedt, Dyab Abou Jahjah! Zelfbeschikking voor het Koerdische volk.” dat Ludo De Witte op 26 januari schreef op De Wereld Morgen.

Mijn hart bloedt wanneer ik lees dat Abou Jahjah in berichten op Facebook het Koerdische volk het recht op zelfbeschikking ontzegt. Zelfs een zwakke vorm van zelfbestuur ontzegt hij dit volk wiens gebieden verspreid liggen over vier staten. (...) 

Vandaag staat Abou Jahjah op het punt een nieuwe partij op te richten die voor “radicale gelijkheid” gaat. Hij mikt op steun van alle burgers in dit land, maar in de eerste plaats toch op een aanhang onder Belgen van Marokkaanse en Turkse afkomst. Getuige het gezicht van de partij: een leidersduo, bestaande uit Dyab en een Turkse Belg. Eerst was dat Ahmed Koç, maar die stapte op. Nu vormt hij een team met Meryem Kaçar. Zo lieert zijn partij zich aan het Turkse regime van Recip Erdogan. (...)(dat)... met tanks en bommenwerpers het democratische experiment in Noord-Syrië onder soldatenlaarzen probeert te verpletteren.

Dus omdat Dyab een partij opricht die zich tot alle burgers richt …. dus ook die van Turkse afkomst …. zou die zich lieren aan het regime van Erdogan? Dyab wil een partij oprichten … om in BELGIË “aan politiek” te doen, NIET om in Turkije of in Marokko “aan politiek” te doen.Ik vind de “verdachtmaking” van Ludo er één …… die het Vlaams Belang zou kunnen uiten!

Het gebied is bewoond door een mozaïek van volkeren: Koerden, die de meerderheid vormen, maar ook Arabieren, Turkmenen, Assyriërs en gevluchte Yezedi’s. Ze bevrijdden het gebied van Daesh en stichtten er een vorm van communaal zelfbestuur. Wie opkomt voor gelijkheid en democratie staat op de eerste rij om voor de rechten van de Syrische Koerden en hun bondgenoten op te komen. Maar niet Abou Jahjah, die als megafoon van Erdogan spreekt over terroristen en tribalisten die moeten worden uitgeschakeld. 

De Syrische Koerden en de andere volkeren in de regio van Afrin, Jazira en Kobane werken aan een democratisch-confederaal systeem, binnen de grenzen van de Syrische staat. Of ze nu zelfbestuur in het Syrische raamwerk nastreven, dan wel zouden opteren voor volledige zelfbeschikking in een eigen staat: wie opkomt voor het recht van het Palestijnse volk op zelfbeschikking, zoals ook de Turkse, Syrische en Iraanse volkeren dat recht hebben, moet toch ook het Koerdische volk dat recht gunnen? Dat is toch “radicale gelijkheid” in de praktijk? 

Wanneer een volk, na generaties van onderdrukking en achterstelling, zelfstandigheid of complete onafhankelijkheid wil, dan moet je die aspiratie ondersteunen en niet onderdrukken. Pas op basis van die herwonnen vrijheid kan dan gestreefd worden naar een vrijelijk aangegane federatie of het opgaan in een groter geheel. Dat is geen steun voor “tribalisme”, zoals Dyab beweert, maar respect opbrengen voor de democratische wil van een volk. Het is een stap wég van sektarisme, naar een eenheid op een hoger niveau, maar dan op een steviger basis.

Dyab heeft een opvatting over “het zelfbestuur” dat de Koerden zouden claimen. Maar Dyab heeft een probleem met wat Ludo zelf zegt over “De Koerden”: “De Koerden die zelfbestuur claimen zijn een geheel van minderheden in vier landen”. En daarbij komt dan nog het probleem -denk ik – voor Dyab: “de Koerden”? Worden die vertegenwoordigd door het geheel van organisaties van Talibani, Basrani in Irak, de PKK in Turkije en de YPG in Syrië, en hoe dan in Iran, en wat met de Koerden die geen deel uitmaken van deze organisaties?”Dat dit voor Dyab hinderpalen zijn op op te komen voor “zelfs een zwakke vorm van zelfbestuur voor een volk wiens gebieden verspreid liggen over vier staten”, wil niet zeggen dat Ludo, om dat hij daar zelf minder problemen in ziet, om Dyab daarvoor te veroordelen, vind ik.Laat het duidelijk zijn, ik geef Dyab niet gelijk, ... maar het is wel rechtlijnig geredeneerd, dat als de Koerdische minderheid in één land, Turkije, ... of een organisatie ván die Koerdische minderheid, de PKK dus, voor een zelfbestuur is (en in de ogen van Dyab dus een “afscheiding van Turkije” zou nastreven (Wat ze blijkbaar niet meer doen als zodanig, maar wat Dyab dus betwijfeld – dat is dus voer voor discussie en “factchecking”) dit in zijn ogen een vorm van “tribalisme” is.Ik moet wel lachen als Dyab in het door de PKK/YPG in door hen van IS bevrijdde gebieden een bepaalde vorm van “democratisch confederaal systeem” inrichtten (maar waar Dyab dus ethnische zuivering meent te ontwaren – dat zou hij wel mogen bewijzen, vind ik, anders is het “tendentieus”dit zo te stellen) dit een vorm van “proto-communisme” noemt. Als het iets NIET is, dan is het communisme. Laat dit een overtuigd communist dit je zeggen!

Is het Abou Jahjah simpelweg te doen om de electorale steun van nationalistische Turkse Belgen voor zijn nieuwe partij? Of is het een oprisping van Arabisch chauvinisme? Beide motieven zijn verwerpelijk. En op termijn self-defeating voor een partij die beweert voor “radicale gelijkheid” op te komen. 

Plakken aan het Turkse regime zal tot onhoudbare contradicties leiden, ook hier in dit deel van een geglobaliseerde wereld.

Deze passage moeten we eigenlijk omkeren.Ludo poneert allereerst de stelling: Dyab “plakt” zich aan het Turks regime. Dit is een verdachtmaking á la Vlaams Belang.Zo wil hij (“wellicht”… want Ludo stelt het in de vorm van een vraag) voor “zijn electoraal project” de steun van de nationalistische Turkse Belgen verwerven.Dus gelooft Ludo niet meer dat Dyab op komt voor radicale gelijkheid …. in België?Zo wordt Dyab medeplichtigheid aangewreven aan “de EU en België, als Navo-landen” de hand houden boven het hoofd van Erdogan, of “samenwerken met Turkije”, ofwel aan wat de geheime diensten van Erdogan in de EU-landen uitspookt. Dit vind ik een onwaardige verdachtmaking!

Radicale gelijkheid in België bepleiten, maar de onderdrukking van de democratische aspiraties van de Koerden steunen?

Waar ergens stelt Dyab, dat hij “de onderdrukking van de democratische aspiraties van de Koerden steunt” ... En “de Koerden”, zijn dat dan alleen die in Turkije, of ook die in Irak, Iran, en Syrië?

Radicale gelijkheid prediken, maar zwijgen over de Turkse steun aan de Israëlische kolonisator?

Dat Dyab zou zwijgen over welke steun van welk land of regime aan de Israëlische kolonisator, dat is wel een hele grove beschuldiging van Ludo, vind ik. En zeker als er sprake is van “steun is van de Israëlische kolonisator” .... aan Koerdische organisaties (weliswaar eerder aan die van Irak dan die in Syrië) 
En de banden tussen de VS (en de CIA!) aan de Koerdische organisaties Talibani en Barzani…. Toegegeven, dit is iets anders dan het (tactisch) aanvaarden van wapens en steun door de YPG, voorzover ze geen voorwaarden aanvaarden, als die zouden worden gesteld.

Zoals de strijd tegen alle vormen van racisme – islamofobie, negrofobie, zionisme en antisemitisme – ondeelbaar is, zo is ook de strijd voor gelijke rechten ondeelbaar.

Zegt Dyab iets anders?

Ik zou er mee kunnen leven als Dyab openlijk zou zeggen dat zijn partij met een probleem zit. Iets in de zin van: “Mijn partij gaat voor radicale gelijkheid, en daarbij staan de rechten en vrijheden van de achtergestelde moslimminderheden in dit land centraal. Een van die minderheden is de Turks-Belgische, en bij Turks-Belgische mensen is steun voor Ankara een feit. Dat leidt tot spanningen en conflicten met onder meer Koerdische Belgen. In de huidige conjunctuur is dat conflict niet oplosbaar. Teneinde de eenheid te bewaren, ten dienste van de strijd voor radicale gelijkheid in dit land, zal de partij over het Koerdische vraagstuk geen standpunt innemen.” Maar zo’n compromis komt er niet; voluit steun aan Ankara is de lijn van Dyab.

De eventuele “steun van bepaalde Turks-Belgische mensen Ankara” is de zaak van die “Turks-Belgische mensen”. NIET die van Dyab! Als die mensen zullen stemmen op een programma van "radicale gelijkheid" van de nieuwe partij van Dyab, wat is het probleem?
En als Belgen met racistische vooroordelen nu stemmen voor de PVDA, komt dat dan omdat de PVDA hen geruststelt met : “Wij zijn niet voor open grenzen” (Peter Mertens in 2016) of “Wij zijn niet voor aparte moslimscholen”(Peter Mertens in 2004)….. waardoor de PVDA dan beschuldigd zou kunnen worden om stemmen te lokken door ergens toch te appelleren aan bepaalde bestaande “vooroordelen”?

Ik herhaal mijn vraag: waarom heeft het Palestijnse volk recht op zelfbeschikking, maar heeft het Koerdische volk niet dat recht? Waar zijn de gelijke rechten?

Hier wordt demagogisch een bepaalde opvatting “geinduceerd” om dan een gelijkheidsteken te plaatsen tussen “Palestijnen” en “Koerden”.Bij Israël gaat het om een kolonialistische bezetting, die maar opgeheven kan worden door “vernietiging”van die kolonialistische entiteit, “by any means neccessary” door de Palestijnen die zich hiervoor aldus organiseren, NIET doordat wie dan ook, die “aan het Palestijnse volk” zal geven.
Als “De Koerden”(dus die van Turkije, Irak, Iran en Syrië en dus de elkaar bevechtende “Koerden” - die van Talibani en Barzani en bv die van de PKK van Turkije; Talibani en Barzani hebben in het verleden regelmatig samengewerkt met Turkije … tegen de PKK) zich kunnen organiseren om hun “recht op zelfbeschikking” door strijd af te dwingen, dan zullen dus eerst die interne tegenstelling BINNEN “de Koerden” moeten overwonnen worden.

Vandaag moet alle solidariteit uitgaan naar de strijders en de bevolking van de ‘Democratische Federatie van Noord-Syrië”, die eerst het leeuwendeel van de strijd tegen Daesh hebben gevoerd, en nu in de steek worden gelaten door de VS, Rusland en Syrië, terwijl Turkije en zijn milities hen willen verpletteren.

Hier ben ik mee akkoord, en ik zal dit ook doen! 
Ik kan het eventueel spijtig vinden dat Dyab dit niet zo volmondig doet, maar ik vind niet dat “omdat hij dat niet zo volmondig doet, omdat hij ergens een probleem heeft met afscheiding en ethnische zuivering die hij meent waar te nemen”, dit van hem een handlanger van Erdogan maakt.