De PVDA pleit voor: Socialisme door “naar de kern te gaan van de economie” met ordewoorden “die haar mogelijkheden in de verf zetten”.
Jo Cottenier (PVDA):
“De crisis zet (...) het socialisme terug op de agenda. Dat is de conclusie die zich opdringt. Er zijn geen twee soorten kapitalisme, met een verschillend motief van de productie. Er is één motief, maximaal winst maken. De crisis is geen financiële crisis, geen crisis van het neoliberalisme, maar een crisis van het kapitalistisch systeem. Het alternatief is niet een gereguleerd kapitalisme, maar het socialisme.
En eigenlijk dient mijn hele betoog om de essentiële kenmerken van dat socialisme te omschrijven. Het is geen sociale of socialistische markteconomie, want dat is een contradictio in terminis. Het socialisme kan alleen gebouwd worden op basis van een economie met de volgende drie kenmerken:
1° De grote productiemiddelen moeten in collectief bezit worden gebracht. Dit wil zeggen dat in de cruciale domeinen van de economie de vrije markt als ‘regulator’ is uitgeschakeld. Hoever dit gaat is afhankelijk van de staat van ontwikkeling van de economie.
2° De productie wordt gepland, de markteconomie wordt vervangen door een planeconomie. De prioriteiten qua productie en investeringen moeten afgestemd worden op de grootste noden van de bevolking en op het vrijwaren van het milieu. De electronische middelen waarover de maatschappij nu beschikt om de planning te sturen en af te stemmen op de behoeften zijn onvergelijkbaar met deze die ter beschikking stonden van het ‘reëel bestaande socialisme’. De ervaringen van die maatschappijen moeten dienen lessen te trekken uit de realisaties, de fouten en tekorten en om het socialisme van de toekomst beter, efficiënter en democratischer te organiseren.
3° Alle burgers zijn gelijk, nemen deel aan de maatschappelijke arbeid en worden vergoed in verhouding tot de geleverde bijdrage. Het recht op arbeid wordt daadwerkelijk toegepast. Dit schakelt de kloof uit tussen rijk en arm, vermits inkomen uit bezit van productiemiddelen en inkomen door het werk van anderen tot een minimum beperkt wordt. De verdeling van inkomens en geproduceerde goederen wordt door de staat georganiseerd. De basisbehoeften worden kosteloos verstrekt: gezondheidszorg en onderwijs. De levensnoodzakelijke voorzieningen zoals woning, energieworden gegarandeerd tegen zeer lage prijs. De sociale voorzieningen voor opvang voor kinderen, gehandicapten, zieken en gepensioneerden worden maximaal uitgebouwd. In alle gevallen is een leefbaar minimuminkomen gegarandeerd.
Wie het over socialisme heeft, moet naar de kern gaan van de economie. Deze crisisperiode is bij uitstek een periode om die boodschap te brengen. Zonder scrupules, met overtuiging en vertrouwen in de toekomst. Met geloof ook in de scheppende kracht van de massa.
Laat het duidelijk zijn, als we het over de onmiddellijke toekomst hebben dan juichen we alle maatregelen toe die ons vooruit helpen op die weg en die de mogelijkheden van het socialisme nog beter in de verf zetten. In het bijzonder de maatregelen die de noodzaak van het collectief bezit onderstrepen.1”
Wat zijn die ordewoorden “voor de onmiddellijke toekomst die de mogelijkheden van het socialisme beter in de verf zetten”?
1. I.v.m de sluiting van de warme lijn bij Arcelor-Mittal
De crisis (hier in de vorm van een “vernietiging van capaciteit -sluiting van de warme lijn van Arcelor Mittal - omwille van overcapaciteitscrisis) “die het socialisme op de agenda zet” en niets te maken heeft met “gereguleerd kapitalisme”:
“We moeten onze strategie wijzigen en Mittal voor de keuze stellen. Ofwel blijft een geïntegreerde staalindustrie behouden met een combinatie van warm- en koudwalserijen. En met jobbehoud. Dit kan gerealiseerd worden door de productiequota te spreiden over alle Europese vestigingen. Als hij hiervoor kiest moet Mittal enkel zijn winst (een beetje) verlagen.
Ofwel weigert Mittal de warmwalserij te behouden en legt de staat beslag op de volledige Luikse staalindustrie, met inbegrip van de koudwalserij. Mittal had die toch aangekocht? Ja goed, maar hij heeft zoveel fiscale cadeautjes gekregen dat de staat het recht heeft om ArcelorMittal Luik op te eisen en nieuwe investeringen te doen met het geld dat meneer Mittal van de belastingbetaler gestolen heeft: meer dan een miljard euro. Dat geld willen we terug.“Dat mag niet van de Europese Unie”, zegt minister Marcourt. Fout! De Europese commissaris voor Concurrentiebeleid heeft altijd gezwaaid met de Europese richtlijnen om nationaliseringen of staatshulp aan bedrijven te voorkomen. Maar als het ging om de redding van de banken, gingen die richtlijnen meteen de vuilnisbak in. Nu de staalindustrie in crisis is, mogen ze daar blijven…2”
Dus die delen van productiecapaciteiten (die zelf deel uitmaken van wereldwijde monopolies) die door die monopolies op de lijst staan van “te vernietigen productiecapaciteit wegens de bestaande overcapaciteit” moeten overgenomen worden door de federale regering van België. De productiequota van Europa, als deel van haar beleid tegen de bestaande overcapaciteit moeten dan maar, ten gunste van de productiecapaciteit in België ingesteld worden....Waardoor andere bedrijven elders zullen klappen krijgen....maar “eigen staalfabriek eerst”??
De Belgische staalfabriek (in Wallonië)zal dan moeten concurreren met het monopolie Arcelor-Mittal waar het dan vroeger deel van uitmaakte, o.a. wellicht met....Arcelor-Mittal nog niet genationaliseerd in Gent.
En hoe zal deze nationalisatie “de mogelijkheden van het socialisme in de verf zetten”?
En hoe zal deze nationalisatie “de mogelijkheden van het socialisme in de verf zetten”?
.....en wie zegt niet of die staalfabriek omwille van overheidstekorten en -schulden niet weer geprivatiseerd wordt.... en wie weet is dan Arcelor-Mittal dan weer geïnteresseerd?...
“1. Deze staalindustrie zal niet te lijden hebben onder de dictatuur van de aandeelhouders en zal slechts een bescheiden winst maken op haar investeringen.
2. Zij zal winstgevend zijn aangezien de huidige installaties nog relatief modern zijn en de groep een enorme winst opleveren. Zo heeft bijvoorbeeld Arcelor Mittal Upstream, de maatschappij die enkel de verschillende vestigingen van de vloeibare fase groepeert (en die Mittal wil sluiten) in 2010 nog 35 miljoen euro winst gemaakt…
3. Men zegt dat de overheid de staalindustrie niet kan beheren. Maar het is toch wel duidelijk dat de gebeurtenissen rond ArcelorMittal Luik aantonen dat het met privébeheer in het honderd loopt. Ter verduidelijking: eind jaren 90 was de Luikse staalindustrie opnieuw winstgevend geworden en op dat moment werd zij verkocht met instemming van alle politieke partijen, van Ecolo tot MR.
4. De groep LaPlace Consulting Services, gespecialiseerd in de analyse van de staalindustrie op wereldvlak, onderzocht twee jaar geleden de mogelijke nationalisering van de Luikse staalindustrie en gaf een positief advies.
5. De Luikse staalindustrie stelt 10.000 mensen tewerk. Deze 10.000 mensen hebben een grotere koopkracht wanneer ze werken dan wanneer ze moeten rondkomen met een magere werkloosheidsuitkering. Voor nationalisering gaan, betekent dus dat de economie blijft draaien en dat is belangrijk.
6. Nationalisering is een betrouwbare optie. Wapenfabriek Fabrique Nationale in Herstal is eigendom van het Waals Gewest en draait goed. De Finse staalindustrie die nog veel groter is en (voor een groot deel) in overheidshanden is, levert hoge prestaties.3”
....en dus:
1. Ze zal wel te lijden hebben onder de dictatuur van de markt gecontroleerd door monopolies tien tot honderd keer groter dan de “Belgische” staalfabriek. (of eerder regionale staalfabriek... want er is geen sprake van “nationaliseren” van Arcelor-Mittal...in Gent.
2. Als ze zo winstbelovend zou zijn, waarom wil Arcelor-Mittal ze dan sluiten?...en het argument van “vroegere winst”... wordt ook gebruikt om je bepaalde beleggingen aan te smeren, waarbij de kleine letters zeggen “dat de vroegere winst géén garantie geeft van toekomstige winst”....en die toekomstige winst moet juist gegarandeerd worden door VERNIETIGING van productiecapaciteit (wegens de overcapaciteitscrisis ...en niet alleen in de staal)
3. Dus “winstgevend” maken op kosten van de belastingbetaler en ten koste van de staalarbeiders en dan terug “privatiseren”?...en toen in de jaren '90 “winstgevend” wil niet zeggen dat dit nu, in volle overcapaciteitscrisis, ook kan lukken.....of ten koste van welke verhoging van de uitbuitingsverhouding?
4. “Positief advies” op voorwaarde van welke rationaliseringen voor de staalarbeiders?
5. Die hun “koopkracht” ligt onder vuur net zoals die van de rest van de werkers omwille van de door Europa bevolen bezuinigingen en sociale afbraak.
6. Maar gaat de Belgische staalindustrie wel kunnen concurreren met de Finse “die zoveel groter is”?
5. Die hun “koopkracht” ligt onder vuur net zoals die van de rest van de werkers omwille van de door Europa bevolen bezuinigingen en sociale afbraak.
6. Maar gaat de Belgische staalindustrie wel kunnen concurreren met de Finse “die zoveel groter is”?
2. N.a.v. het schrappen van treinen bij de NMBS.
En welke ordewoorden tegen de gevolgen van de privatiseringen in het openbaar vervoer (bijvoorbeeld het spoorvervoer) “zet de mogelijkheden van het socialisme in de verf”?
“De PVDA protesteert met klem tegen het verminderen van de dienstverlening aan de reizigers. Eerder op het jaar werden ook al diverse P-treinen geschrapt. Minder treinen, betekent ook minder personeel. De vakbonden vrezen dat hierdoor 1.200 jobs op de helling staan, temeer daar de NMBS ook een op de drie gepensioneerden niet gaat vervangen.
Als de NMBS écht wil besparen, dan kan dit perfect zonder de dienstverlening aan de reizigers te verminderen en zonder personeel te laten afvloeien, zegt de PVDA.
De PVDA heeft drie alternatieve besparingsvoorstellen, waarbij reizigers en personeel worden gevrijwaard:
• Maak de opsplitsing van de NMBS in drie delen (Holding, Infrabel, NMBS) ongedaan. Deze opdeling kost volgens Jannie Haek (CEO NMBS Holding) jaarlijks zo’n 100 à 110 miljoen euro! Bonus: terug meer efficiënt treinverkeer, want sinds de regering de NMBS vijf jaar geleden in drie hakte, is de stiptheid van de treinen tot een historisch dieptepunt gezakt.
• Snoei in de externe consultancybedrijven. In 2010 gaf de NMBS-groep zo’n 200 miljoen euro uit aan externe consultancybedrijven, waarvan velen zich afvragen wat het nut is. Sedert de intrede van privéconsultants draait alles op de werkvloer vierkant.
• De NMBS-groep betaalt jaarlijks zo’n 900 miljoen euro aan elektriciteitskosten, voornamelijk aan Electrabel, tegen veel te hoge tarieven. Als bevoorrechte klant moet het toch mogelijk zijn hierop lagere prijzen te bekomen, temeer daar de NMBS vorig jaar reeds een proces voerde om van Electrabel 50 miljoen terug te vorderen, wegens teveel aangerekende CO2-emissierechten.4”
Dus “alternatieve besparingen” bij de NMBS “zetten de mogelijkheden van het socialisme nog beter in de verf” en “onderstrepen de noodzaak van het collectief bezit”.
3. N.a.v. een alternatief herverdelende belastingsmaatregel, om het begrotingstekort aan te zuiveren
“De studiedienst van de PVDA heeft een diepgaande analyse uitgebracht over de uitvoerbaarheid van een fortuinenbelasting in België. “Onze studie toont dat dit volstrekt realistisch is en bovendien uitermate rendabel (8 miljard in de PVDA-versie). En ze is ook goedkoop (ze brengt 43 keer meer op dan wat ze kost)”, zegt PVDA-voorzitter Peter Mertens.(....)
Terwijl de tegenstanders van een miljonairstaks een hele resem van administratieve moeilijkheden opwerpen, stelt de PVDA een methode voor waarbij het grootste werk van gegevensverzameling (kadaster) door de banken en de verzekeringsmaatschappijen zou worden verricht. Ze dienen alleen enkel eenvoudige computerbewerkingen uit te voeren. Peter Mertens preciseert: “Volgens een officiële Belgische studie zouden minder dan 250 bijkomende ambtenaren nodig zijn om deze belasting op te volgen. Dat is minder dan 1 % van het personeel van de FOD Financiën.”
De directe en indirecte inkomsten van een dergelijke vermogensbelasting zouden echter wel zeer groot zijn: 8,7 miljard in de PVDA-versie. De studiedienst van de PVDA wijst erop dat in Frankrijk de vermogensbelasting ISF (Impôt de solidarité sur la fortune) 43 maal meer opbrengt dan wat ze kost. Er zijn trouwens niet alleen de directe inkomsten van een vermogensbelasting. Als er een vermogenskadaster wordt opgemaakt, dan kan ook de strijd aangegaan worden met fiscale fraude, die de staat nu miljarden doet mislopen.“De idee van een miljonairstaks wordt ondersteund door een ruime meerderheid van de bevolking. Dat is logisch want ze kost niets aan 98 % van de mensen en raakt slechts lichtjes aan de inkomens van de 2 % rijksten die zo zouden kunnen betalen om de gevolgen van de huidige crisis op te vangen.” 5“
“Om Elio Di Rupo bij te staan met goede raad voert de PVDA momenteel een grote actie via e-mail en sociale netwerken. (....) naar Elio Di Rupo om hem eraan te herinneren dat de miljonairstaks 8 miljard euro opbrengt. (....)
De actie is een initiatief van de Miljonairstaks Fanclub (reeds 18.552 leden!) en de PVDA. De bedoeling is om het voorstel voor de invoering van een miljonairstaks in ons land kracht bij te zetten. De miljonairstaks is een belasting van 1% op de vermogens boven de één miljoen euro, de eigen woning niet meegerekend. “Zo’n miljonairstaks zou 8 miljard euro opleveren”, legt Peter Mertens uit. “Dat is al het grootste deel van het bedrag waarnaar Elio Di Rupo op zoek is. Bijkomend voordeel is dat deze belasting niet raakt aan de koopkracht van de werkende mensen, wat ons land nog verder in crisis zou storten. Als we naast deze maatregel ook nog eens de notionele interesten afschaffen – die komen toch maar ten goede aan bedrijven als ArcelorMittal die jobs vernietigen – dan komen we aan de 10 miljard waar de regeringsonderhandelaars naar zoeken.” 6“
Dus “alternatieve besparingen” bij de NMBS, de “nationalisering” van het Waalse filiaal van Arcelor-Mittal (en -nog – niet van het Vlaamse filiaal) en een belasting van 1% op de vermogens boven de één miljoen, “zetten de mogelijkheden van het socialisme in de verf” en “onderstrepen de mogelijkheid van collectief bezit”!
In een volgend artikel zullen we zien hoe Marx (waar Jo Cottenier veel naar verwijst...) zèlf de kwestie stelde.....
1Jo Cottenier, studiedienst PVDA, voorstel voor Werkgroep Economie op de Tweede Dag Van Het Socialisme op 29 oktober.
2http://www.pvda.be/nieuws/artikel/de-staalindustrie-nationaliseren-is-mogelijk.html?utm_source=pvda2011-10-21&utm_medium=email&utm_content=html&utm_campaign=portalnewsletter, 19 oktober 2011, “De staalindustrie nationaliseren is mogelijk”, Damien Robert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten