PVDA-kaders en -militanten met “dogmatische” oogkleppen, tussen 1999 en 2004, in revisionistische val gelopen, “uitgezet” door Boudewijn Deckers

De meerderheid van de PVDA-militanten en -kaders zijn één voor één tussen 1999 en 2004 in slaap gevallen... om in 2008 definitief in een sociaal-democratische partij (van het type Tweede Internationale...) wakker te worden.

Toespraak van (in 2004 AANGESTELD) algemeen secretaris, Boudewijn Deckers op de slotzitting van het 8e congres in 2008:

Zolang ICS nog bestond was Boudewijn Deckers "het gezicht" van WPB/PVDA/PTB

Beste vrienden en kameraden,

Juist veertig jaar geleden ontwaakte de universiteit van Leuven van de “studentenopstand” van januari 1968. De beweging startte onder de eis “Leuven Vlaams, Walen buiten”. Maar dankzij het werk van een kern revolutionaire studenten kwam een ander ordewoord op de voorgrond: “Bourgeois buiten”.

Ludo Martens was de belangrijkste leider van die studentenkern. Hij was van mening dat om de maatschappij grondig te veranderen en een socialistische maatschappij op te bouwen we ons voor alles op de werkende mensen moesten steunen.

Deze kern richtte in 1970 de organisatie “Alle Macht aan de Arbeiders” op, die op zijn eerste congres in 1979 de “Partij van de Arbeid van België” werd, de PVDA. En Ludo Martens werd tot voorzitter verkozen.

Half de jaren ’90 drong Ludo erop aan dat de partij zijn vervanging zou voorbereiden. Ondertussen engageerde hij zich steeds meer in Congo, aan de zijde van de nationalistische beweging van Laurent Kabila.(1)

In 1999 haalden we de slechtste kiesresultaten uit onze geschiedenis, ondanks een intense campagne. We moeten erkennen, stelde hij, dat diepgewortelde foutieve opvattingen, overgeërfd uit ons verleden, de hoofdoorzaak vormen. We moeten ze grondig in vraag stellen, zonder onze fundamentele beginselen prijs te geven.(2)

Maar sedert enkele jaren zit Ludo niet meer echt de PVDA voor, hij nam niet deel aan ons congres, hij is ook vandaag hier niet tengevolge van een ernstige ziekte.. (...)

Sedert 2004 heb ik, als algemene secretaris, aan het hoofd mogen staan van de ploeg jongere en oudere verantwoordelijken die collectief onze partij heeft geleid. Na enkele moeilijke jaren voor onze partij, bestond mijn taak erin hem opnieuw op de sporen van de noodzakelijke veranderingen te zetten. Wij moesten samen werken aan de vernieuwing van de PVDA en de verjonging van zijn leiding.(3) In die geest hebben wij samen dit congres voorbereid.

Vandaag kunnen we die overgangsperiode afsluiten. (...)

Die nieuwe leidende ploeg zal de noodzakelijke vernieuwing van onze partij verder uitdiepen. Ze zal er een moderne, XXI°-eeuwse marxistische partij van maken. Een partij waaraan de mensen nood hebben, de werkende mensen op de eerste plaats (4), terwijl het systeem ze in groeiende onzekerheid dompelt.

Ik dank u allen voor uw enorme inzet en enthousiasme van de laatste jaren.

Vandaag geef ik in het volste vertrouwen de leiding door aan Peter Mertens, onze nieuwe voorzitter.¹

Hier geeft Boudewijn Deckers SCHIJNBAAR een “samenvatting” van de geschiedenis van de PVDA tot wat die in 2008 is. Maar eigenlijk geeft hij een “verantwoording” over hoe een in aanzet COMMUNISTISCHE partij met een REVOLUTIONAIR programma (een programma dat in plaats van geactualiseerd of/en vernieuwd ... gewoon GEDUMPT is) en met (leninistische) organisatie-beginselen IN OVEREENKOMST met de doelstellingen van het REVOLUTIONAIR programma, .... door middel van een “rectificatie” op basis van een “analyse” (door een kader met een BURGERLIJKE “wereldopvatting”) van een als “nederlaag” geïnterpreteerde VERKIEZINGS-uitslag (in 1999), ...kon “omgevormd” worden tot een “gewone” in de burgerlijke parlementaire democratie meedraaiende “sociaal-democratische” partij in 2004. In de genummerde nota's kun je al een vroegere analyses lezen van mij hierop.

Voorbeelden van BURGERLIJKE “analyse” met marxistisch-KLINKENDE frasen die Boudewijn Deckers in de partij wist te loodsen, en waarop geen ideologisch weerwerk kwam van andere kaders of militanten: “Terug de arbeiders in de grote bedrijven onze bastions maken”.(5)....om DAAR de STEMMEN te verzamelen in verkiezingen. Of “ons (verkiezings-)programma afstellen op wat de massa's (als homogeen kiesvee) willen” (6)

Het hielp dat aan de ene kant dat verburgerlijkt kader (Boudewijn Deckers, om maar geen namen te noemen....) een encyclopedische kennis had van een groot aantal van de werken van Marx, Engels, Lenin, en ja, ook die van Stalin en Mao. Het hielp aan de andere kant ook, dat het MERENDEEL slechts een dogmatische kennis had van diezelfde werken (alleen maar van die citaten die o.a. dat verburgerlijk kader ze “toediende”)... en voor de rest besmet waren met eenzelfde dogmatische luiheid (Mao in “Over De Tegenstelling”: “Onze dogmatici zijn luierikken”) om nooit een inspanning te doen om die werken (in hun historische context) te bestuderen. Zo kon een “meerderheid” als een bende (POLITIEK en IDEOLOGISCH gezien) makke, blinde en domme schapen op het 8e congres in 2008 deze “ontaarding” gewoon bevestigen. En Boudewijn Deckers kon de (revisionistische) fakkel “in goed vertrouwen” doorgeven aan de door hem “ontdekte” en verder gevormde ...Peter Mertens.

Lees hier de “toekomstige politieke en ideologische strategie” (met de nodige organisatorische “aanpassingen”) zoals Boudewijn Deckers die in 2004 opstelde en die het grootste deel van zijn revisionistischepunten bevat die hij in de loop der jaren in de partij kon brengen:Communistenen verkiezingen – Kritiek op het electoralisme van de Resolutie van30 juni 2003 – 17 april 2004 – Boudewijn Deckers. Mijn “tegenanalyse” die ik maakte in 2006 :Concrete analyse over evolutie binnen de PVDA: Deelname aan verkiezingen als onderdeel van het werken aan revolutie nu, na 30 jaar als communistische partij.

Voorlopig de reeds bestaande analyses....:

1. Over het vijfde congres: In 1995 had het Vijfde Congres plaats van de Partij van de Arbeid van België.Doel 5de PVDA-congres(1995): 1. Eenheid in COLLECTIEF verworven POLITIEKE lijn; 2. Assimilatie bij IEDER lid van COMMUNISTISCHE identiteit
   Op basis van de congresdocumenten is het boek “de Partij van de revolutie” samengesteld. De INZET van Vde congres was: “collectieve formulering van de strategie (politieke lijn) en bepaling van de communistische identiteit, en het bereiken dat de bewuste keuze wordt gemaakt (omvorming van wereldopvatting of ideologie) van ieder lid (vrijwillig lid geworden) voor plicht (als lid van de communistische partij) van assimilatie van die politieke lijn.” Maar OP het congres zélf reeds, wordt deze inzet subtiel “bestreden” door de te bepalen dat er reeds een politieke “eenheid” wordt verondersteld (zonder dat maar ergens uitgewerkt wordt waar die “politieke eenheid” uit bestaat), waardoor de organisatie-principes het belangrijkste probleem wordt. Zo luidt er de conclusie in Hoofdstuk 1 in tegenstelling tot de probleemstelling van het Vijfde congres (die inhield dat er een probleem was met de EENHEID rond, en de ASSIMILATIE van de POLITIEKE lijn): “Ook al heeft de onze partij nog talrijke politieke zwakheden, ons belangrijkste probleem vandaag is de organisatorische achterstand.1
2. Over de Resolutie van 1999 ; reeks artikelen in kader “1999, ideologische aanval op revolutionair karakter van PVDA door verburgerlijjkte kaders, geholpen door "dogmatische verblinding" bij veel leden.” op pagina “2004, revisionistische coup in PVDA”
   De Resolutie van 1999 (zoals verspreid in de PVDA)
   Het doel van Resolutie van 1999 - als opzet van een toen nog beperkte revisionistische fractie - was de doelstellingen van het Vijfde congres (1996) vervat in het boek "Partij van de revolutie" te REDUCEREN tot alleen Hoofdstuk III,deel 3, punt 3.1. De massalijn en zo de PVDA "om te vormen" van "Partij van de revolutie" tot "Partij van de verkiezingscampagnes".
3. De “vernieuwing” .... de “beleidsverklaring van BD”: “Communisten en verkiezingen van 17 april 2004. Boudewijn Deckers, BENOEMD in 2004 als algemeen secretaris (ter vervanging van buitengezet EX- alg.sec. Nadine Rosa-Rosso) geeft in deze tekst ALLE punten van revisionisme die hij in de PVDA kon loodsen. GEENEEN partij-militant heeft dit kunnen doorzien, verblind door een zekere mate van dogmatisme. Ik ben wellicht de ENIGE (toenmalige) partij-militant die dit revisionisme ontmaskerde, analyseerde en weerlegde in een aantal rapporten die ik toen opstelde. Boudewijn Deckers heeft in 2005 Wout Lootens de opdracht gegeven mij buiten te zetten. Hier de VOLLEDIGE tekst van Boudewijn Deckers, waarop u uw anti-revisionistische inzichten op kunt oefenen....mijn analyse volgt later. 
4. Lees in 24-06-14 “Fouten” waarvoor Peter Mertens (en co), Nadine Rosa-Rosso in 2004 BUITENZETTE, zijn nu gangbare praktijk in PVDA:
   “Wat was dan de ECHTE inzet van de “coup” van Boudewijn Deckers, Peter Mertens en co en het buitendrijven van Nadine Rosa-Rosso en co? Lees hier het eerste deel van de analyse die ik hierover maakte en hier het tweede deel van die analyse. Ik put in deze analyse uit de inhoud van partij-documenten zelf.”
5. "Over de arbeidersklasse, 2 opvattingen" 
6. “Hervorming eerst, niet socialisme”

Mijn visie over de voorgeschiedenis van de PVDA, die van AMADA: Was dat de erfenis van 68? 

Mijn analyse van een kader uit de PVDA die bewust koos voor de burgerij en dat kon “verantwoorden” met marxistisch-klinkende frasen (revisionisme):Boudewijn Deckers als voorbeeld van een verburgelijkt kader van de PVDA

1http://archive.ptb.be/nieuws/artikel/zoek/test/article/toespraak-van-boudewijn-deckers-uitttredend-algemeen-secretaris-op-2-maart.html 3 mars 2008 15:06 | Il y a : 7 an(s). Slotzitting PVDA-congres :: een partij dicht bij de mensen, niet bij de winst - Toespraak van Boudewijn Deckers, uitttredend algemeen secretaris op 2 maart. (link werkt niet meer. Ik zal het zelf nog wel op internet zwieren!)