Ontmaskering van het “dogmatisch suivisme” van “oudere” PVDA-militanten. “Nieuwe” leden - van na 2004 - zijn hiervan niet op de hoogte

Ik kreeg een reactie van een Facebook-vriend op mijn vorig artikel, 19-03-1618 MAART, in 1871 .... de oprichting van de Parijse Commune; in 2005.... mijn uitsluiting uit de Partij van de Arbeid van België  De naam en de persoon is bekend bij degenen die met hem en/of mij bevriend zijn, bij degenen die hem niet kennen is het niet van belang dat de naam gegeven wordt. Dus ik geef gewoon de initialen, DVH, omdat het mij gaat om de reactie zelf. Het is van iemand die ik beschouw als kameraad in de strijd voor een andere wereld en zijn het over veel eens. Maar ivm met de huidige politieke en ideologische opstelling van de PVDA hebben we een verschil van mening. Voor mij is de opstelling van DVH typisch voor iemand die partijlid is geworden NA 2004.

DVH. Als je het programma van een partij niet meer aanvaardt, moet je eigenlijk toch zelf al uw conclusies trekken, wat is uw bedoeling nu? operatie beschadiging?

· 19 maart om 15:18

Nico Oldenhof Als je goed leest, was de BESCHULDIGING dat "ik het programma niet zou aanvaarden". IK HEB NERGENS OOIT GEZEGD OF GESCHREVEN VOOR 18 maart 2005 dat ik "het programma niet aanvaard". INTEGENDEEL heb ik de leiding eraan herinnert op HUN EIGEN besluit op het 5e congres, "om het programma van 1979 te vernieuwen”. Ik heb nog deel uitgemaakt van een voorbereidende werkgroep/commissie om een programma-ontwerp te maken dat voorgelegd zou worden aan (toen te plannen) 8e congres. Die werkgroep is ontbonden op order van de toenmalige algmeen secretaris Nadine in 1999. Dat werd bevestigd door de Resolutie van 1999. En Peter Mertens heeft in 2005 verklaart, dat het programma dat van 1979 zou blijven. Dus nu zouden alle partijleden eigenlijk moeten het programma van 1979 aanvaarden. ....JIJ dus ook!

20 maart om 10:22

DVH: Nico Oldenhof Ik heb dat programma nooit gelezen, ik was in die tijd geen lid, wel lid van de KP tot die ontbonden werd. En de huidige gang van zaken in werking bevalt mij prima. Bon heb eerder de indruk dat jij op een soort van revanche (wraak) bezig bent omdat jij je grote gelijk niet kon halen, ach sterf oude gedachten.

20 maart om 14:12

Manuel Chiguero De waarheid niets anders dan de waarheid , is een antwoord denk ik . De lijsttrekker van leuven wilde het zien; hij zegde dat de partij nog altijd achter hun oude voorzitter staat maar dat de ludo te snel ging en dat de massa niet kon volgen , we hebben u gemist op de betoging tegen het nsv ,

19 maart om 17:09

DVH: Ach zo U heeft mij gemist , kan wel zijn niet dat ik niet wilde (...)maar wel de gezondheid is het probleem, ik heb u ook gemist in de jaren tachtig tot halverwege ong. de jaren negentig (1900 weliswaar) er ging geen betoging voorbij of ik was erbij met andere kameraden, maar soit zie wat niet weet niet deert. De roddelpers op zijn best dus. Up doe zo voort hm Kameraden.

·19 maart om 18:52

Dus de formele argumenten die Wout Lootens gaf aan de andere leden van de Streek Leiding, die ik in vorig artikel dus integraal weergaf, hebben DVH blijkbaar overtuigd van hun correctheid, waardoor mijn “weerwerk” door hem (begrijpelijk) alleen maar kan geïnterpreteerd kan worden als “operatie beschadiging”. Daarom start ik nu de “operatie ONTMASKERING”...

Nee, geen “operatie beschadiging” (Wat zou ik in hemelsnaam “beschadigen”?)... Maar “operatie ontmaskering” start hier.

Ik geef hieronder de uiteindelijke “verantwoording” die Wout Lootens aan de andere leden van de Streek-Leiding (SL) gaf. Wie dat waren, hun namen, zal ik wel geven naarmate ze genoemd worden in verslagen die ik nog zal weergeven later. Eén naam, omdat die hier vermeld wordt (B), is Bea Knaepen. Ik geef punt voor punt al een eerste commentaar, die ik in volgende artikels zal uitwerken met CONCRETE argumenten en de overeenkomstige namen.

Van: SL Leuven

Betreft: sanctie tov Nico Oldenhof

Van oplosbare meningsverschillen naar antagonistische tegenstellingen. Van kritiek naar openlijk aanvallen.

Schorsing van N uit de partij op basis van het overtreden va n punten 1-5-33-34-35- 36 uit de statuten (uitgave Mei 2003).

N verspreidt sinds woensdag 05/01 een brochure, die een begin van bundeling is (DEEL 1) van zijn standpunten, kritieken en houding tav de partij. Het is ook een oproep om (de lezer) zijn of haar kritieken te doen maken op de partijlijn en op de hoogste leiding (anno 2005).

Zoals een kd van de SL het formuleerde, "N zet zich daarmee objectief buiten de partij."

Hierop antwoordde ik al in het artikel 19-03-1618 MAART, in 1871 .... de oprichting van de Parijse Commune; in 2005.... mijn uitsluiting uit de Partij van de Arbeid van België  Het was wellicht een onorthodoxe manier van doen, maar het was aan het eind van een periode van – toch vanuit de LEIDING – NIET correcte behandeling van gerapporteerde interne tegenstellingen en/of discussies). Nu beantwoordde de INTERNE werking/rapportering/discussie/organisatiestructuur al enkele jaren niet meer aan de vroeger overeengekomen en statutair vastgelegde regels inzake democratisch centralisme, compartimentering en veiligheid. Het gevaar van fractionisme – maar dan binnen de leiding – was zeker reëel. Een belangrijk deel van mijn rapporten gingen juist over waargenomen overtredingen van (nationale) kaders van de statutaire regels van veiligheid!

1 Wat vooraf ging : N schrijft talloze kritiekrapporten sinds 2001.

In die rapporten zit een evolutie. De inhoud van de rapporten evolueert van ogenschijnlijke bezorgdheid voor de partij naar openlijke kritieken en aanvallen op de partijlijn en de leiding van de partij. Dit gaat samen met oproepen 'om zijn verantwoordelijkheid op te nemen'. N verwijt telkens opnieuw dat er geen antwoorden komen op zijn rapporten.

Hier wordt geen strafbaar feit gerapporteerd. Hooguit wordt er door een subjectieve formulering van waargenomen verschijnsels een verdenking van strafbare feiten geïnsinueerd. Héél insinuerend schrijft Wout Lootens: “De inhoud van de rapporten evolueert van ogenschijnlijke bezorgdheid voor de partij naar openlijke kritieken......” Dus er worden al slechte bedoelingen door Wout Lootens verondersteld (maar wellicht hem ingefluisterd van “hogerhand”) VANAF het eerste rapport... zonder bewijzen, zonder dat een concreet voorbeeld. En uiteindelijk is het logisch dat in het begin bij een eerste “waarneming” van een bezorgdheid-wekkend feit er nog geen duidelijke analyse van is. Er is iets waargenomen, ik rapporteer dat en probeer dit een eerste keer te begrijpen. Later heb ik daar een duidelijker analyse van, ook een mening en die mening is een kritiek op waargenomen nalatigheid van kaders. En als die geformuleerde kritieken zonder antwoord blijven (ze worden ook niet weerlegd....) dan roep ik op om (in navolging van het 5e congres – ik denk hoofdstuk 3 in “Partij van de revolutie”) de betreffende kaders op om “hun verantwoordelijkheid te nemen”. En ik vermeld dat het ONSTATUTAIR is, dat ingediende rapporten niet beantwoord worden (zelfs niet met een vermelding: “u rapport is ontvangen en zal tegen... pas kunnen beantwoord worden”) De rapporten zijn trouwens ingediend via de interne koerierdienst, dus de gebruikelijke manier van werken respecterend

2 In welke situatie zaten we in die periode:

N formuleerde die kritieken, schreef zijn rapporten toen de partij haar 7e congres hield. Of m.a.w , terwijl alle partijkaders, tussenkaders en militanten naast hun gewone praktijk volop de discussies voerden in het kader van het 7e congres, eist N de aandacht op en eist dat discussie zou gevoerd worden en antwoord zou komen op ZIJN teksten. N zelf is op zijn eenheid niet als afgevaardigde weerhouden voor dat 7e congres.

N maakt gaandeweg een bilan dat oproept om de partij om te vormen of om een nieuwe echte revolutionaire partij op te richten (onder andere in zijn laatste schrijfsels)

Hij organiseert zelf de verspreiding van zijn rapporten. Hij overtreedt daarbij de statuten van de partij. Hij gooit alle regels van compartimentalisering over boord. Alsook regels van veiligheid (hij verstuurt zijn rapporten ook per mail). Bovendien geeft hij ze zelfs aan kd-en buiten de partij. Inhoudelijk worden zijn rapporten oproepen tot opstand tegen de partijleiding "neem uw verantwoordelijkheid".

Hier wordt het maken van rapporten en kritieken (hetgeen juist wordt AANGEMOEDIGD in de oorspronkelijke statuten, en in de documenten van het 5de congres, “De Partij van de revolutie”, om te komen tot en gezond actief en politiek participatief partijleven) aangeklaagd en als een bijkomend argument gegeven voor de uiteindelijke sanctie:... uitsluiting.

PLUS dat er een flagrante LEUGEN wordt vermeld: “ N zelf is op zijn eenheid niet als afgevaardigde weerhouden voor dat 7e congres” Ten eerste wordt hier (bewust misleidend!) in feite gesteld, dat mijn eenheid ...het streekcomité/ de Streekleiding of “de pool” was. Maar “mijn eenheid” was de eenheid van dewelke ik Celleider was: de gemeentelijke cel (van Groot-Leuven). Als Celleider was ik (volgens de statuten) AUTOMATISCH congres-afgevaardigde. Er mocht door iedere eenheid nog een congres-afgevaardigde aangewezen worden. Maar GEEN van de celleden stelde zich kandidaat en ALLE celleden vonden het genoeg dat ik de cel als congresafgevaardigde zou vertegenwoordigen.

Het was op het Streekcomité, als leidingsniveau boven de cellen, waar ik als celleider toen deel van uitmaakte, dat de vertegenwoordiger van de PROVINCIALE leiding, Nicole Jublou, toen aanwezig, mij “adviseerde” om mezelf NIET te weerhouden als congresafgevaardigde maar één van de celleden (waarvan zij toen VERKEERDELIJK veronderstelde dat zij -zoals op het 8e congres uiteindelijk gespecifieerd- slechts RAADgevende leden waren) naar het congres te laten gaan: “zodat ze konden leren hoe de democratische besluitvorming in de partij tot stand komt”. Nicole Jublou pleitte voor een zeer ONSTATUTAIRE manier van kiezen van congresafgevaardigden! En blijkbaar hebben de leden van het streekcomité later aan Wout Lootens laten weten (want hij zat daar toen niet bij) dat zij allen instemde met het “advies” van Nicole. Waardoor hij tot zijn FOUTIEVE conclusie komt van “ N zelf is op zijn eenheid niet als afgevaardigde weerhouden voor dat 7e congres”.

3 In 2001-2002 start een nieuwe streekleiding in Leuven.

We willen daar alle celleiders in opnemen. W en B hebben daarover verschillende discussies met N. Wij noemden die streekleiding toen de pool van Leuven (een concept van leidinggevend orgaan voorgesteld door de vroegere SG).

De streekleiding (SL) vult een gat op dat is geslagen sinds de afschaffing van het streekcomité, midden de jaren '80 (toen reeds leidde de vroegere SG de provincie).

N ontwikkelt een gans arsenaal kritieken over de naam, het concept,... Hij gaat niet in op de noodzaak om opnieuw een leiding op te starten in Leuven. Na 2 discussies zegt hij dat hij zal komen.

4 Op de bewuste 1e en laatste vergadering met N word elke tegenstelling antagonistisch.

N heeft de vergadering voorbereid met zeer éénzijdige negatieve (vernietigende) kritieken op de leiding, op een voorstel van bilan dat voorligt. Hij legt een celplan voor van de gemeentelijke cel dat volledig is geïnspireerd door zijn denken. Hij beschrijft daar de hoofdtaak van de gemeentelijke cel als "het ontwikkelen van de kritiek met het doel de partij terug op het goede spoor te brengen".

De verantwoordelijke schrijft hem nadien een nota, waarin hij stelt dat de discussie over de tegenstellingen nu niet op het orgaan kunnen gevoerd worden.

Dat hij de kameraad tot dan niet meer uitnodigt voor de bijeenkomsten van de SL. De discussie moet eerst elders gebeuren. Hij neemt daarvoor contact met de leiding van de partij.

De verantwoordelijke doet dit vanuit de bekommernis dat, met de aanwezigheid van N de nieuwe SL geen lang leven zou beschoren zijn.

Allereerst eraan herinneren dat deze argumentatie voor de verantwoording voor mijn uitsluiting gedateerd is op 18 maart 2005. Lang nàdat de voormalig algemeen secretaris Nadine Rosa-Rosso was buitengesmeten. Eén van de beschuldigingen en mede aanleiding voor haar uitsluiting begin 2004, was dat Nadine een “niet statutaire” organisatie-structuur had doorgevoerd: het afschaffen van Provinciale leidingsniveaus, het invoeren van “bureaus” op nationaal niveau ...en de invoering van “pools” op lager niveau.

Wout Lootens en Bea Knaepen kwamen (blijkbaar “in 2001-2002”) bij mij langs met het voorstel van de oprichting van zo'n “pool” (zoals hij terecht zegt “een concept van leidinggevend orgaan voorgesteld door de vroegere SG – dus, Secretaire Générale Nadine Rosa-Rosso”) en met de vraag daar deel vanuit te maken. Ik formuleerde mijn bedenkingen in een hele reeks vragen over de invoering van die nieuwe organisatiestuctuur. (ik zal dit later nog concreet weergeven) Dit wordt als een negatief argument gebruikt voor de verantwoording voor mijn sanctie:de uitsluiting....in 2005.

Dit is dus NA de uitsluiting van Nadine JUIST OMWILLE VAN DE KRITIEK op haar van INVOERING van die leidingsniveaus.
Hier is Wout Lootens dus op zijn minst (slaafs) SUIVISTISCH tov de leiding (eerst tov de “oude” leiding – van Nadine Rosa-Rosso - en dan tov de “nieuwe” leiding -van Peter Mertens/Boudewijn Deckers - die de “oude” - “Nadine Rosa-Rosso e.a.” - heeft buitengesmeten)

Nu is Wout Lootens voor mij hier een concreet voorbeeld van plat principeloos suivisme, dat heerst bij de grote groep van militanten en kaders van voor 2004, maar die NU de kern uitmaakt van de “nieuwe” PVDA.

5 Intussen maakte een kd van de SL een rapport, als antwoord op de stellingen die Ni in zijn nota's

ontwikkelt (tot dan toe meer dan 70 biz.).

Die nota wordt voorgelegd aan N, Hij doet dit af als een kritiekrapport, dat niet wil ingaan op de eigenlijke standpunten en kritieken die hij heeft geformuleerd in zijn rapporten. Hij aanvaardt de inhoud niet.

6 Het probleem wordt aan de leiding voorgelegd. Er komt een eerste discussie met N, 2 kameraden vd streekleiding Leuven en een kameraad van het toenmalige PB.

Daar worden volgende kritieken geformuleerd:

- N verspreid (tegen de regels van de statuten in) nota's en discussierapporten naar verschillende kameraden in de P. Hij doet dat verschillende keren. De laatste keren gebeurde dat zelfs per mail.

- De discussie die N wil voeren in de P moeten gebeuren volgens de statuten. Het is de hoogste leiding, het CC, dat de agenda van de discussies bepaalt die worden gevoerd in de partij.

N doet eerst de kritieken af als niet correct. "Ik kan toch geen ZK maken over mijn optreden, wanneer ik niet overtuigd ben van de juistheid ervan".

Op het eind van de discussie belooft N om zich te houden aan de statuten van de partij en maakt

hij een formele ZK.

7. Nadien laat Ni weten dat hij het nut van verdere discussies niet inziet en dat hij dus geen discussie meer wenst. Het brengt 'de' zaak toch niet vooruit.

Een subjectieve ongeargumenteerde “verantwoording” voor toch een serieuze sanctie, namelijk uitsluiting.... Wellicht moest ik HOE DAN OOK uit de partij worden gezet, omdat ik een interne bedreiging vormde voor de nieuwe “sociaal-democratische “ leiding rond Peter Merrtens en Boudewijn Deckers. Wout Lootens heeft die “opdracht” aanvaard uit plat opportunistisch suivisme, een meedraaiend met de politieke wind: voordien mijn “deloyale houding” veroordelend naar de TOENMALIGE leiding... en nu kritiekloos hondstrouw aan de NIEUWE leiding op basis van DEZELFDE argumenten mij NU in 2005 buitenzetten. Maar wees gerust, ik zal met naam en toenam en met weergave van de rapporten en nota's van de genoemden de vooringenomenheid, de subjectieve insinuaties, de gelimiteerde maar uitgekozen CITERING uit rapporten op een totaal uit de context gerukte manier AANTONEN.

Toch al even over het “argument” dat Wout Lootens gebruikt tegenover zijn mede-leden van de “SL”, het subtiel ombuigend in een beschuldiging, ZONDER BEWIJS: “Intussen maakte een kd van de SL een rapport, als antwoord op de stellingen die Ni in zijn nota's ontwikkelt (tot dan toe meer dan 70 biz.). Die nota wordt voorgelegd aan N, Hij doet dit af als een kritiekrapport, dat niet wil ingaan op de eigenlijke standpunten en kritieken die hij heeft geformuleerd in zijn rapporten. Hij aanvaardt de inhoud niet.” Het “rapport als antwoord” kunt u lezen in “Hoe de rapporten van N analyseren: herwerkte tekst na discussie op poolleiding L” 

Een voorbeeld van de dogmatisch vooringenomen manier van “beoordeling” kunt u lezen in 20-01-15 Wordt de ideologie van AMADA (1970), op 9e PVDA-congres (2015) gewist uit collectief geheugen?(4) 

OPM: hier gebruik ik nog “aliassen”: “Boud” is Wout Lootens, “Simone” is Nicole Jublou, en “Pirre” is War Claes.

Verder...:

8 N herneemt het verspreiden van zijn kritiekrapporten.

Die zijn nu in de 1e plaats gericht aan verschillende nationale kaders van de partij (het politiek bureau). Ze bevatten persoonlijke aanvallen.

Tja, mijn kritieken/raporten waren blijkbaar héél CONCREET op basis van op naam uitgebrachte verklaringen en:of analyses van “verschillende nationale kaders van de partij (het politiek bureau)”...maar nu die van de NIEUWE leiding... en die voelde zich bedreigd (voor ontmaskering). En dus moest ik hangen!

9 N heeft de éénheid die hij leidde ontbonden sinds begin 2004..

N heeft ons dat zelf niet meegedeeld. Dit hebben we gehoord van een lid van zijn vroegere éénheid. Hij heeft dat ook nooit meegedeeld aan de hogere leiding.

Hij heeft enkele maanden voor het ontbinden van zijn éénheid zijn partijbijdrage gehalveerd. Sinds het ontbinden van de éénheid is er geen formele band meer met de leden van de éénheid.

Ten eerste bekent Wout Lootens dat mijn ECHTE eenheid (“vroegere eenheid”) dus de gemeentelijke cel was en NIET de “Streekleiding” (“ N zelf is op zijn eenheid niet als afgevaardigde weerhouden voor dat 7e congres”)

In oktober 2003 begon er een hele campagne tegen mij. Ik werd voor een soort interne rechtbank (bestaande uit Wim Kenis, Wout Lootens en War Claes) voor allerlei tot verantwoording geroepen. Het was IN GEEN GEVAL een laattijdige beantwoording van mijn rapporten! ...al werd het wel zo “voorgesteld”. Ik was hier redelijk intens mee bezig, werkte antwoorden uit... die werden niet aanvaard... ik werd nog eens ter verantwoording opgeroepen....enz (ik zal dit met feiten, data en namen nog documenteren)

Ik weet wel dat ik nog een celvergadering heb geleid op 16 december 2003, waar ik wél begon met een overzicht van alle verwijten en beschuldigingen aan mij (hun celleider), daarmee aangevend dat ik wellicht geen celleider meer kon zijn.....Maar we werkten nog een agenda af met afspraken e.d. (ik zal dat nog concreet aangeven als bewijs..) Mijn celleden hebben wel zélf al eens rapporten gemaakt over die hele situatie (ikzal die OOK nog eens weergeven)....maar ook die zijn nooit beantwoord. Maar ik heb mijn eenheid nooit “ontbonden”! Ik heb gewoon (denk ik) gemeld dat ik geen celleider meer kon zijn....aangezien volgens die lijst beschuldigingen géén verantwoording kon dragen blijkbaar voor partijleden.....

Over “het halveren van zijn partijbijdrage”: Ik betaalde mijn partijbijdrage “aan de norm”, dus alles wat van je inkomen “overblijft” na aan mogelijke lijstje van aftrekposten (gezinssituatie, leeftijd van kinderen, .....) Maar als je “op zijn minst” aan de “halve norm” betaalde (dus wat “overblijft” gedeeld door 2) was je nog steeds in orde met de voorwaarden van lidmaatschap. De halve norm werd gehanteerd voor het feit dat je (nog) ideologisch het niet aankon aan de volle norm te betalen. Ik kondigde aan (in een nota van 28juni 2003), - omdat mijn geuitte kritieken en rapporten NIET beantwoord werden – ik zat met “ideologische problemen waarop NIET gereageerd werd” Daarom “halveerde ik mijn partijbijdrage” om de NOODZAAK te onderstrepen te ANTWOORDDEN op mijn rapporten met “ideologische problemen'. Door Wout Lootens wordt dit nu ook genoemd als een van de verantwoordings-argumenten voor mijn ...uitsluiting.

10 In welke omstandigheden speelde zich dit af:

- Zoals we weten had de partijleiding in die periode (2002-2003) andere 'katten te geselen'. Er ontwikkelde zich de belangrijkste liquidatiestroming sinds het ontstaan van de partij. De discussies kenden hun hoogtepunt in het najaar van 2003 en worden beëindigd met het onslag van verschillende leden van de hoogste partijleiding.

- Op datzelfde moment lanceert N met nog meer heftigheid zijn kritieken die nu echt gericht zijn tegen de hoogste kaders (die blijven) van de partij.

Hij zet in zijn nota's de standpunten van verschillende kaders, die worden ontwikkeld in de gele brochure tegenover mekaar. Hij zet ze letterlijk tegen mekaar op.

In feite vormde de “periode (2002-2003)” een BEVESTIGING (“er ontwikkelde zich een belangrijkste liquidatiestroming”) van mijn waarschuwingen voor:analyse van revisionistische ontwikkeling IN de partij....De “coup van 2004” door de fractie geleid door Boudewijn Deckers en Peter Mertens bevestigde mijn conclusies. Ik rapporteerde dit ahv CONCRETE SCHRIFTELIJKE standpunten inderdaad ingenomen IN de bewuste “gele brochure”.(ik kom hier nog uitgebreid en concreet op terug!) En dan wordt dit wederom als een negatief argument gebruikt in de verantwoording voor mijn uitsluiting.

- Hij schrijft dat de liquidationisten één revisionistische fractie zijn. Dat de hernieuwde leiding een andere revisionistische fractie is. Hij roept echter ook op om de tegenstellingen (met de kern van de liquidationisten) niet op de spits te drijven. Hij predict daar (voor het eerst) verzoening. Zij hadden niet moeten ontslagen worden...

Ik klaagde de uitsluiting van Nadine aan als een “afrekening”, om de positie van de “nieuwe” leiding (van Peter Mertens en Boudewijn Deckers) veilig te stellen en de overgang naar het reformisme (“een partij als de Nederlandse SP”) zeker te stellen (en het geheel van militanten,leden en kaders daarrond ideologisch “te verenigen”) Pittig detail: één van de argumenten voor de uitsluiting van Nadine was juist “dat zij van de PVDA een reformistische partij als de Nederlandse SP wilde maken”. Ik pleitte juist voor een NIET-uitsluiting en voor een INTERNE “strijd tussen twee lijnen” waardoor het door iedereen erkennen van wat de foute lijn was de partij opnieuw verenigd kon worden.... en iedereen die dat betrof wel een zelfkritiek zou formuleren...Blijkbaar was ik een bedreiging voor de “nieuwe” leiding ....die uiteindelijk zélf nu van de PVDA “een reformistische partij zoals de Nederlandse SP “ heeft gemaakt... en waarachter IEDEREEN die EERST de uitsluiting van Nadine hebben toegejuigd nu slaafs suivistisch achteraan lopen (“Peter Mertens met 96% verkozen als partijvoorzitter op het Negende Congres”)

11 Sinds woensdag 05/01 verspreidt N een boekje (22 biz) waarin zijn belangriiste kritieken voor het eerst duidelijk zijn uitgewerkt. Een lid van de SL van Leuven ziet dat boekje bij een kd. waarmee N regelmatig contact onderhoudt. Die kameraad is geen lid van zijn vroegere éénheid.

Hierover schreef ik reeds in vorig artikel, maar zal er nog op terug komen. Voorlopig over de opm “Een lid van de SL van Leuven ziet dat boekje bij een kd. waarmee N regelmatig contact onderhoudt. Die kameraad is geen lid van zijn vroegere éénheid.”: dus nu weer een erkennen van mijn “vroegere eenheid” die NIET de SL was dus.

12 Op basis van deze feiten heeft de streekieiding van Leuven dd 18/03/05 beslist om N te schorsen omwille van het overtreden van volgende inbreuken op de partiistatuten.:

Op basis van de zéér dubieuze, ongeargumenteerde en onbewezen insinuaties, leugens hebben de andere leden van de streekleiding ZONDER DISCUSSIE...mijn uitsuiting aanvaard.

Stat. 1 "kan lid worden elke persoon die het partijprogramma aanvaart en propageert , de statuten

erkent en toepast en deelneemt aan het werk van een partijcel en zijn bijdrage betaalt."

Stat. 5: Wanneer een partijlid niet meer voldoet aan de bovenstaande toelatingsvoorwaarden, kan

hij van de ledenlijst van de partij geschrapt worden.

“het partijprogramma”...dit vraagt om een UITGEBREIDERE uitleg, gezien de reactie van DVH (zie begin)

In de documenten van het 5e congres iin 1995, vervat in het boek “De Partij van de revolutie”kunnen we lezen

"Binnen de Partij van de Arbeid van België is er een grote eensgezindheid over beslissende politieke vraagstukken (...) Deze eensgezindheid is tot stand gekomen doorheen ruime debatten; de resultaten ervan zijn vastgelegd in definitieve documenten. De revolutionaire moraal; Partij en Front; De Partijopvatting, De crisis in de revolutionaire beweging in West-Europa, dateren van 1983. Dat laatste document kende een vervolg in de strijd tegen de "zes dissidenten" in 1990. Het boek Van Tien An Men tot Timisoara bevat de neerslag ervan. De analyse van de ontaarding van de Sovjet-Unie is opgetekend in USSR, de fluwelen contrarevolutie. De verdediging van de grote revolutionaire periode in de Sovjet-Unie vormt het onderwerp van Een andere kijk op Stalin. De analyse van het kapitalisme en de syndicale strategie worden ontwikkeld in De Generale Maatschappij en De Tijd staat aan onze kant."

Deze opsomming gaat nog wat door, maar NERGENS wordt het document vernoemd, waarover toch de allergrootste "eensgezindheid" zou moeten zijn: Het programma van 1979. IEDER lid van de PVDA weet dat de opgesomde documenten “waarover een grote eensgezindheid bestaat” de congresdocumenten vormen van het tweede, derde, vierde congres (het boek Van Tien An Men tot Timisoara wordt in De Partij van de Revolutie impliciet beschouwd als een document van het 5e congres).....HET document van het EERSTE congres wordt dus niet vermeld als een document “waarover een grote eensgezindheid bestaat”.

Maar natuurlijk, na de opkomst van Gorbatchov in 1986 met zijn "Glasnost en Perestroika" en het definitieve herstel van het kapitalisme in 1991 onder Jeltsin, wordt duidelijk dat ons programma van 1979 moet vernieuwd worden. (geschreven vanuit de grondstelling dat er een eenheidsfront moet komen tegen de “meest agressieve, meest gevaarlijke IMPERIALIST, de Soviet-Unie” en dat de revolutie in Europa (of Belgiê) er zal komen doorheen de “anti-imperialistische weerstandsoorlog tegen de BEZETTING door die IMPERIALIST”

Nu wordt uit deze documenten (van 2e,3e, 4e en ook 5e congres dus) ettelijke keren geciteerd om de argumenten te bevestigen, voor de uitwijzing van Nadine Rosa-Rosso in 2004 (zie maar in de "gele brochure"¹ die Wout Lootens hierboven ergens vermeldt.(onder nummer «10.»)

In Hoofdstuk 3. van “De Partij van de revolutie", met als titel "Vier assen om de partij te rectificeren", wordt op verschillende plaatsen beklemtoond dat de "partijlijn uitgewerkt" moet worden, hetgeen slaat op het Partijprogramma, dat dus vernieuwd moet worden.

En zo in navolging van de "rectificaties van het 5e congres”, kunnen we lezen in Marxistische Studies no. 40, 1997:: ".... snijden we de discussie aan over het studiewerk voor een communistische partij. De Partij van de Arbeid van België (PVDA) bereidt een nieuw partijprogramma voor. Het huidige dateert van 1979. We hebben drie teksten opgenomen die de PVDA gebruikt in de voorbereiding van dit nieuwe programma."

Maar op basis van de Reolutie van 1999 wordt de werkgroep voor het uitwerken van een (voorstel van) partijprogramma dat zou worden voorgelegd aan zoals gepland, het 8e congres, STOPGEZET. (OPM: ik maakte deel uit van die werkgroep...)

Nu is het maar de vraag naar WELK "programma" wordt verwezen in de nota voor de verantwoording van mijn uitwijzing....Want als je NU zoekt naar het programma van de PVDA, kom je uit op een programma van HERVORMINGEN, waaruit geput wordt iedere keer als er een VERKIEZINGSprogramma moet worden opgesteld.

Verder BETAALDE ik bijdrage CONFORM aan de voorwaarden van lidmaatschap (betalen aan de “halve norm” is altijd nog meer dan de “minimumbijdrage” die geêist wordt van een lid/militant. (dit werd uiteindelijk door War Claes bevestigd aan Wout Lootens.... die deze opmerking van War Claes, SUBJECTIEF naast zich neer legde blijkbaar)

Stat. 33: De éénheid van de partij versterken en scheurmakerij bekampen is een fundamenteel communistisch beginsel.

De eenheid van de partij wordt vooral versterkt (en dit staat OOK in de statuten) door strijd te leveren met opportunisme en revisionisme....hetgeen ik dus beoogde met mijn rapporten. De bezorgdheid voor het behoud van het communistisch karakter was mijn drijfveer. Wout Lootens en anderen hadden daar geen boodschap aan en volgden de ontwikkeling naar “sociaal-democratie” blindelings en zonder nadenken...

Stat. 34 Elk partijlid bestrijdt het fractionisme. Bijeenkomsten buiten de partijstructuren die de bedoeling hebben om een parallelle structuur te vormen om de meningsvorming in de partij te beïnvloeden, zijn verboden omdat ze de partijeenheid breken.

Ik meen genoeg argumenten te kunnen aandragen voor het feit dat ik NIET deed aan “fractionisme”. (en zal dat nog overvloedig doen...)

Het invoeren van de “algemene ledenvergaderingen” met inbegrip van de “raadgevende leden” (die zo de meerderheid vormden op die vergaderingen was IN FEITE “een bijeenkomst buiten de (door leninistische partijbeginsels bepaalde) partijstructuren die (voor de “nieuwe leiding van de PVDA”) de bedoeling vormden om de meningsvorming in de partij te beïnvloeden” zie...PVDA:“Hervorming eerst, niet socialisme” ... De “nieuwe leiding” (Peter Mertens/Boudewijn Deckers e.a...) die Wout Lootens zo blindelings volgt, bedient zich zélf van “fractionisme”...

De beschuldiging “fractionisme” naar mij toe, dient maar (en dat gold ook bij de uitsluiting van Nadine omwille van “fractionisme”) ... om maar argumenten te hebben die zwaar genoeg zijn om uitsluiting te kunnen eisen.

Stat. 35: Bij een ernstige inbreuk op de statuten wordt één van volgende sancties genomen. Waarschuwing, blaam, ontslaan uit zijn partijfuncties, het schrappen uit de partij,.,.

Stat. 36: De sanctie wordt uitgesproken door het hoger orgaan.

...En zo sloot Wout Lootens mij uit in opdracht van Boudewijn Deckers.....

Zoals statuut 36 voorziet kan N tegen deze beslissing beroep aantekenen bij het hogere orgaan, in dit geval het provinciaal comité van BRT, via de DL van BRT.

De zinloosheid van deze formulering gaf ik reeds in vorig artikel 19-03-16 18MAART, in 1871 .... de oprichting van de Parijse Commune; in 2005.... mijn uitsluiting uit de Partij van de Arbeid van België 

Besluit

Er zijn niet alleen reacties van “nieuwe” leden, dus van hen die lid werden NA 2004. Een volgende reactie kreeg ik ooit, van iemand die TEGELIJK met mij lid werd van de PVDA, namelijk in 1979: zaterdag5 april 2008 Reactie van “Ron”. Ik had die toen van antwoord gediend,hetgeen je hier kunt lezen: zaterdag5 april 2008Twee lijnen inzake “toets in de practijk” “massalijn” en“partijopvatting”.
In een volgende reeks artikels zal ik nu verder ingaan (en ze concreet beargumenteren met namen en feiten) op iedere korte “weerlegging” die ik hierboven reeds maakte, van de “verantwoording aan de leden van de Streek-Leiding” door Wout Lootens.

1Het gaat hier over de brochure van juni 2004 “Bijdragen aan de strijd tegen de liquidatielijn van de vroegere algemeen secretaris - Discussieteksten”